Επιτρέψτε μου να «διαβάσω» λίγο
διαφορετικά το εκλογικό αποτέλεσμα και να σας πω ότι αυτές οι εκλογές είχαν
μόνο νικητές.
-
Νικητές, προφανώς, οι κ.κ. Τσίπρας και
Καμμένος. Έκαναν μέσα στο καλοκαίρι την μεγαλύτερη «κωλοτούμπα» που έχουμε δει
από το 1981, τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου θα μας έβγαζε από την ΕΟΚ και το
ΝΑΤΟ και θα έδιωχνε τις βάσεις. Κι όχι μόνο την έκαναν, αυτοί οι
αντιμνημονιακοί φέρνοντας το πιο σκληρό μνημόνιο, αλλά δήλωσαν προεκλογικά πως
μόνο μαζί θέλουν να προχωρήσουν, δεν γουστάρουν κανέναν άλλον. Και ο ελληνικός
λαός αποφάσισε πως θέλει να τον ξανακυβερνήσουν παρέα. Η νίκη τους είναι πολύ
μεγάλη.
-
Νικητής, προφανώς, και ο κ. Λεβέντης που
μετά από 30 χρόνια προσπάθειας μπήκε στην Βουλή (την γνώμη μου την είχα γράψει εδώ:
http://polyk.blogspot.gr/2015/09/2_10.html)
-
Νικήτρια η Χρυσή Αυγή. Λίγες μέρες μετά
την παραδοχή, από τον αρχηγό του κόμματος, ότι έχει την πολιτική ευθύνη για την
δολοφονία ενός ανθρώπου, το κόμμα αύξησε κατά 0.7% το ποσοστό του και είχε
εντυπωσιακή άνοδο στα νησιά του Αιγαίου, καθώς και στην Κέρκυρα, στην Ζάκυνθο
και στα Χανιά.
-
Νικητής ο κ. Μεϊμαράκης που, αν και «υπηρεσιακός»
αρχηγός ανέβασε κατά 10 μονάδες το ποσοστό της ΝΔ μέσα σε λίγες εβδομάδες, σε
σχέση με αυτό που της έδιναν οι δημοσκοπήσεις.
-
Νικήτρια η κυρία Γεννηματά, που πήρε το
άθροισμα ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ από το 5.2% (και πολύ χαμηλότερο στις δημοσκοπήσεις) και
το πήγε στο 6.3%.
-
Νικήτρια η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου,
που μοιάζει έτοιμη να αναλάβει αρχηγός στην ΛΑΕ μετά την αποτυχία Λαφαζάνη –
εξάλλου βγήκε μαζί του στην τηλεόραση κι έκανε και δηλώσεις δίπλα του. Μας είπε
κιόλας, η κυρία Κωνσταντοπούλου, ότι η βουλή που προκύπτει από αυτές τις εκλογές
δεν αντιπροσωπεύει πάνω από το 50% των πολιτών. Για την ακρίβεια, λέω εγώ,
αντιπροσωπεύει το 54%. Η προηγούμενη βουλή, που με την ίδια λογική
αντιπροσώπευε το 61% των πολιτών, δηλαδή μόλις 7% παραπάνω, γιατί την
ενθουσίαζε τόσο; Ίσως επειδή ήταν η ίδια πρόεδρός της.
-
Νίκη, εξήγησαν και οι βουλευτές του ΚΚΕ
πως θεωρούν ότι το κόμμα διατήρησε τα ποσοστά του εν μέσω πόλωσης.
-
Το Ποτάμι, τέλος, μπορεί να θεωρεί νίκη
το ότι δεν εξαερώθηκε εκλογικά, αφού δεν κατάφερε να βρει μία (ή περισσότερες
από μία) μεγάλη ιδέα να προτείνει στους πολίτες (είχα γράψει σχετικά εδώ: http://polyk.blogspot.gr/2015/09/4.html).
Ακόμα και αυτό που ουσιαστικά προτείνει, το «να γίνουμε κράτος επιτέλους», που
πολλοί Έλληνες το θέλουν (αλλά όχι η πλειοψηφία), δεν το εξέφρασε ποτέ έτσι ως
σύνθημα. Και ανέχθηκε και ακραίες απόψεις στους κόλπους του. Οπότε, αφού
επέζησε πολιτικά (και χαίρομαι γι' αυτό, αφού όπως είχα γράψει οι βασικές ιδέες τις οποίες πρεσβεύει είναι κοντά στις δικές μου) θα πρέπει να βρει τις μεγάλες ιδέες και τον τρόπο να τις μεταδώσει, αφού έχει και πολύ αξιόλογους ανθρώπους στις τάξεις του. Αν δεν τα καταφέρει θα πρέπει να υλοποιήσει αυτό που είχε πει ο κ. Θεοδωράκης στην αρχή της πορείας
του, ότι αν παίρνει πολύ χαμηλά ποσοστά θα πάει σπίτι του – σε αυτή την
περίπτωση, πάλι νίκη θα είναι κατά την γνώμη μου, αφού θα κερδίσει η ελληνική
δημοσιογραφία.
-
Νικητής και ο νομός Χανίων. Έχουμε πια
τέσσερις βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, στα Χανιά, 100% εκπροσώπηση από
τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ, στα Χανιά (νομίζω ούτε στην υπόλοιπη
χώρα σε μεγάλη περιφέρεια) να είναι όλοι οι βουλευτές από το κυβερνών κόμμα. Φαντάζομαι
ότι αυτό σημαίνει πως τα προβλήματα της πόλης και του νομού από αύριο θα έχουν
πρώτη προτεραιότητα στον σχεδιασμό της κυβέρνησης.
-
Μεγάλη νικήτρια και η αποχή. Το 44% των
Ελλήνων περίπου δεν πήγε να ψηφίσει, και άλλο ένα 2% έριξε άκυρο/λευκό στην
κάλπη. Άρα, για να ξέρετε ποια είναι η πραγματική δύναμη των κομμάτων, πρέπει
να διαιρέσετε περίπου δια 2 τα ποσοστά που βλέπετε στις τηλεοράσεις σας.
-
Α, ναι υπάρχει κι ένας χαμένος. Χοντρά
χαμένος. Η χώρα. Αλλά όπως εξήγησα στο προηγούμενο post: http://polyk.blogspot.gr/2015/09/blog-post_17.html,
δεν νομίζω ότι πολλοί νοιάζονται γι’ αυτό.
No comments:
Post a Comment