Είπε, ο πρωθυπουργός της
Ελλάδας, στην τελευταία του συνέντευξη πριν λίγες μέρες:
«Η μεγάλη πλειοψηφία των
ανθρώπων που μας στήριξαν, είχαν επίγνωση ότι θα δώσουμε μια μάχη και προφανώς
θα καταλήξουμε σε έναν συμβιβασμό και πολλές από τις δεσμεύσεις μας δεν θα
μπορέσουμε να τις υλοποιήσουμε».
Το πρώτο που σκέφτηκα είναι
πόσο λίγο γνωρίζει τα ελληνικά. Δεσμεύομαι για κάτι σημαίνει αναλαμβάνω την
υποχρέωση να το κάνω. Αν δεν το κάνω σημαίνει πως ο λόγος μου δεν έχει καμία
αξία, πως δεν αναγνωρίζω καμία μου υποχρέωση. Επειδή δεν νομίζω ότι ήθελε να
παραδεχτεί κάτι τέτοιο, η μόνη λογική εξήγηση είναι η άγνοια της γλώσσας.
Όμως εμένα περισσότερο απ'
όλα μου αρέσει το «προφανώς», που είπε.
Όταν δηλαδή δήλωνε (Γενάρης
2015) ότι «δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να μας πει όχι η Μέρκελ», ότι
«εμείς θα βαράμε το νταούλι κι αυτοί θα χορεύουνε», ότι θα δώσει 13η σύνταξη,
ότι θα επαναφέρει τον βασικό μισθό ακριβώς στα 751 Ευρώ, ότι θα καταργήσει τον
ΕΝΦΙΑ, ότι σε λίγες μέρες τα μνημόνια της λιτότητας είναι παρελθόν, ή
(Σεπτέμβρης 2015) ότι παρά τις δυσκολίες θα υλοποιήσει ένα παράλληλο δικό του
πρόγραμμα, δεν θα ακουμπήσει τις κύριες συντάξεις, θα εξαλείψει την
υπερφορολόγηση των αγροτών, θα ομαλοποιήσει την αγορά εργασίας, τότε ΠΡΟΦΑΝΩΣ
καταλάβαιναν οι ψηφοφόροι ότι δεν τα εννοούσε καλέ ο Αλέξης αυτά, έναν
συμβιβασμό ετοιμαζόταν να κάνει και θα υπέγραφε κι άλλο μνημόνιο και θα έκοβε
και τις συντάξεις και θα έβαζε κι άλλους φόρους και θα εκχωρούσε την δημόσια
περιουσία για 99 χρόνια στους ξένους και οι επιχειρήσεις θα έκλειναν η μία μετά
την άλλη και οι αγρότες θα πλήρωναν τους μεγαλύτερους φόρους που έχουν πληρώσει
ποτέ.
Όταν έλεγε πριν τις εκλογές
συνωμοτικά και μάγκικα σ’ έναν παππούλη (δείτε το στο 7:10 του βίντεο των Ράδιο
Αρβύλα: https://www.youtube.com/watch?v=5_1c5xTGUqQ) ότι «και το ΕΚΑΣ θέλουν να κόψουν τώρα, το έχεις υπ’ όψιν σου»
και μετά φώναζε «θα σηκώσουμε κεφάλι, αυτό θα γίνει», ο παππούλης ΠΡΟΦΑΝΩΣ
καταλάβαινε ότι το ΕΚΑΣ θα του το κόψει ο Τσίπρας.
Όταν σε αυτό εδώ το βίντεο
του περασμένου Οκτώβρη, ο Τσίπρας έλεγε μετά τις δεύτερες εκλογές ότι θα
τηρήσει όλες τις προεκλογικές του δεσμεύσεις ΠΡΟΦΑΝΩΣ καταλαβαίναμε όλοι ότι
δεν θα τις υλοποιούσε: https://www.youtube.com/watch?v=H-b79KBSuSk
Αυτά τα «προφανή» μας είπε
πριν λίγες μέρες ο πρωθυπουργός της Ελλάδας που είναι συνομήλικός μου. Αυτόν
έβγαλε μπροστά η δική μου η γενιά για να την εκπροσωπήσει στην πιο κρίσιμη
στιγμή της χώρας τα τελευταία 40 χρόνια.
Αυτός είναι ο καλύτερος της
γενιάς μας, είπαμε οι Έλληνες. Ορίστε, σας τον στέλνουμε, Ευρωπαίοι, για να μας
σώσει. Αυτός είναι ο καλύτερος της γενιάς μας. Αυτός είναι ο καλύτερος της
γενιάς μας. Αυτός είναι ο καλύτερος της
γενιάς μας. Το γράφω και το ξαναγράφω, και νομίζω ότι δεν θα το χωνέψω ποτέ.
Τον άκουσα λοιπόν να λέει το
ΠΡΟΦΑΝΩΣ και σκέφτηκα δύο πράγματα. Το πρώτο ήταν πόσο μεγάλη είναι η τέχνη του
μακιγιάζ. Επειδή μια μακιγιέζ μπορεί, βάζοντας λίγο ρουζ σε πλάσματα που δεν
κοκκινίζουν ότι κι αν λένε, να κάνει τα πλάσματα αυτά να μοιάζουν με ανθρώπους.
Το δεύτερο που σκέφτηκα
είναι το κλασικό ανέκδοτο με τον λαγό και το λιοντάρι. Δεν ξέρω γιατί το
σκέφτηκα, μάλλον τυχαία θα μου ήρθε.
Λιαζόταν μια μέρα ο λαγός σε ένα κορμό, όταν περνά τυχαία ή
αλεπού:
- Τι γίνεται κυρ λαγέ, πώς τα περνάς;
- Πώς να τα περνάω, βοσκάω, κάνω καμιά βόλτα, ρίχνω καμιά
πασιέντζα, πηδάω και το λιοντάρι να περάσει η ώρα...
Γεμάτη θαυμασμό για τον λαγό, φεύγει η αλεπού.
Μετά περνά το ελάφι:
- Τι γίνεται κυρ λαγέ, πώς τα περνάς;
- Πώς να τα περνάω, βοσκάω, κάνω καμιά βόλτα, ρίχνω καμιά
πασιέντζα, πηδάω και το λιοντάρι να περάσει η ώρα...
Γεμάτο θαυμασμό και το ελάφι, φεύγει.
Με τα πολλά φτάνουν και στα αυτιά του λιονταριού τα λόγια του
λαγού και τον επισκέπτεται στη φωλιά του:
- Τι γίνεται κυρ λαγέ, πώς τα περνάς;
- Πώς να τα περνάω, βοσκάω, κάνω καμιά βόλτα, ρίχνω καμιά
πασιέντζα, λέω και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα...