Σου άξιζε μια καλύτερη αγκαλιά (1o μέρος)

Άκουσα τα ονόματα του ανασχηματισμού, για το υπουργείο Παιδείας, και σκέφτηκα πρώτα την χώρα ολόκληρη και μετά τους μαθητές – δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου. Σκέφτηκα πόσο ταιριάζει μια φωτογραφία του πρωθυπουργού και από πίσω να παίζει, αφιερωμένο στην χώρα και στους μαθητές της, το τραγούδι «Σου άξιζε μια καλύτερη αγκαλιά» (σε μουσική Μπρέγκοβιτς, στίχους Κατσιμιχαίων, ερμηνεία Νταλάρα). Μια καλύτερη αγκαλιά από αυτήν του Αλέξη Τσίπρα, στον οποίο ο ελληνικός λαός εναπόθεσε τις ελπίδες του για το μέλλον της πατρίδας του και των παιδιών της.

Αυτό που έγινε στο υπουργείο Παιδείας, την Παρασκευή το βράδυ κατά τον ανασχηματισμό, είναι ίσως ανατριχιαστικότερο ακόμα και από το να παρέμενε υπουργός ο καταστροφικός Νίκος Φίλης με αναπληρώτρια την Αναγνωστοπούλου και υφυπουργό τον Πελεγρίνη – που ξαφνικά, εκεί που υποτίθεται ότι εφάρμοζαν πλήρως το σχέδιο της κυβέρνησης για την Παιδεία, όλοι τους πήραν πόδι από το υπουργείο.

Αυτό που έγινε στο υπουργείο Παιδείας την Παρασκευή το βράδυ ήταν η δημόσια παραδοχή από τον πρωθυπουργό ότι δεν του καίγεται καρφάκι για τα παιδιά αυτής της χώρας. Ο Φίλης όπως είναι γνωστό εφάρμοζε στο υπουργείο την πολιτική που του υπαγόρευε ο Αντώνης Λιάκος (http://polyk.blogspot.com.au/2016/05/blog-post_80.html). Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δηλώσει δημοσίως ότι θαυμάζει τον Αντώνη Λιάκο. Και ποιον βάζει, στον ανασχηματισμό, ως υφυπουργό Παιδείας, ο Αλέξης Τσίπρας; Τον Κώστα Ζουράρι. Ποια είναι η γνώμη του Κώστα Ζουράρι για τον Αντώνη Λιάκο, την οποία έχει εκφράσει ήδη πολλές φορές; Αυτή είναι μια πρώτη γνώμη του, όπως μπορείτε να ακούσετε εδώ (https://www.youtube.com/watch?v=UVyCEzyFZhI&feature=youtu.be):

«Αυτός ο Λιάκος που είναι κλασικός πατριδοκλάστης λέει ότι δεν υπάρχει πατρίδα, είναι κατασκευή, ιδεολόγημα μετά το 1830. Τώρα κρύβεται, δεν μπορεί να εκτεθεί απέναντι σ’ έναν ολόκληρο λαό και έθνος και πολιτισμό. Όταν είσαι στο 2% και είσαι γκρουπούσκουλο, λες τις μαλακίες σου, αλλά όταν έχεις να αντιμετωπίσεις έναν ολόκληρο λαό καταλαβαίνεις πως αυτά τα πράγματα θα σε ρίξουν. Υπάρχει αυτή η ψολόεσα (θολούρα) αυτή η ψολοκομπία (σκοτεινιασμένη έπαρση) του Λιάκου».

Αυτή είναι μια δεύτερη γνώμη του:

«Θα μιλήσω για ορισμένους βοσκηματώδεις που ασχολούνται με την Παιδεία που υποστηρίζουν αυτή την βροντερή ηλιθιότητα, τη βρωμώδη επιστημονολογικά άποψη της ασυνέχειας του ελληνικού έθνους».

Και αυτή είναι μια τρίτη γνώμη του: «Η επιστημονική υστέρηση του Λιάκου είναι βροντώδης»

Από την Δευτέρα το πρωί, χάρη στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, στο υπουργείο Παιδείας της χώρας ο Αντώνης Λιάκος και ο Κώστας Ζουράρις θα πρέπει να δουλέψουν μαζί για την Παιδεία του τόπου.

Διότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν έδιωξε τον Φίλη επειδή αποφάσισε να γίνεται λιγότερες ώρες μάθημα στα παιδιά του δημοτικού από οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο, ούτε επειδή κατάργησε ώρες Πληροφορικής, Μαθηματικών και δημιουργικής δραστηριότητας, ούτε επειδή πήγε να καταργήσει σταδιακά τα αρχαία Ελληνικά, ούτε επειδή εξευτέλισε τους ανασφάλιστους γονείς που ήθελαν τα παιδιά τους να πηγαίνουν στο ολοήμερο, ούτε επειδή ήθελε να εξευτελίσει όσες πανεπιστημιακές σχολές θα ονομάζονταν «β΄διαλογής» και θα δέχονταν υποχρεωτικά φοιτητές χωρίς εξετάσεις, ούτε επειδή ετοίμαζε ένα σύστημα που θα ανάγκαζε τους αδύναμους μαθητές να σταματάνε το σχολείο στα 16 τους.

Όχι. Τον έδιωξε επειδή ο Φίλης τσακώθηκε με την εκκλησία και του είπε ο Πάνος ο Καμμένος να τον διώξει, ξέρετε, αυτός που με δάκρυα στα μάτια ρωτούσε τον αρχιεπίσκοπο να του πει αν πρέπει να ρίξει την κυβέρνηση ή όχι. Ο Πάνος ο Καμμένος, που για να «πουλήσει» στο εκλογικό του κοινό ότι ελέγχει πια την κατάσταση στην Παιδεία, απαίτησε να βάλει κάποιον δικό του εκεί.

Και ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε κανένα πρόβλημα να βάλει έναν άνθρωπο (τον Ζουράρι) που είναι «σκοτωμένος» δημοσίως με τον Λιάκο. Αλλά αν είναι να μείνει και μια μέρα παραπάνω πρωθυπουργός ο Τσίπρας, ποια Παιδεία και κουραφέξαλα τώρα. Συνεχίζουμε, χωρίς κατεύθυνση, χωρίς σχέδιο, όσα πάνε και όσα έρθουν, ότι βγάλει ο καυγάς του Λιάκου με τον Ζουράρι, δεν βαριέσαι αδελφέ. Εξάλλου, τα δικά του παιδιά ο κ. Τσίπρας τα στέλνει σε ιδιωτικό σχολείο, κάτι που κατά βάθος είναι μια επαναστατική πράξη, απλώς δεν μπορεί ο κοινός και περιορισμένος νους μας να το καταλάβει.
Το δεύτερο μέρος του κειμένου, αύριο.