Η μέρα της μαρμότας

Σας έχω μια έκπληξη και μια εξομολόγηση στο τέλος του σημερινού κειμένου.

Ξεκινάμε λοιπόν:

Δήλωση, από το γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο Βύρωνας Πολύδωρας πρότεινε συνεργασία της ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή: «Φαίνεται πως από τη σημερινή Νέα Δημοκρατία η «Νέα Ελλάδα» θα χτιστεί χέρι – χέρι με το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής».

Σε παλιότερες δηλώσεις του, ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε τα «ΜΑΤ του Πολύδωρα» που συγκρούονταν με φοιτητές και εργαζόμενους σε πορείες και διαδηλώσεις, καθώς βέβαια και την περιβόητη δήλωση του κ. Πολύδωρα το 2004 ότι πρέπει να απολυθούν χιλιάδες υπάλληλοι από το δημόσιο για να μπουν στις θέσεις τους «γαλάζια παιδιά».

Δήλωση από τον κ. Πολύδωρα για τον ΣΥΡΙΖΑ: «Τα «παιδιά του πολυτεχνείου» συνταξιοδοτήθηκαν. Άλλα είναι στη φυλακή, άλλα κρυμμένα στις βίλες τους να τρώνε τα κλοπιμαία, άλλα περιφέρονται στα «στέκια» και  αυτοεπαινούνται στα παραμύθια τους με έναν ήρωα (τον εαυτό τους, εννοείται) και δυο ψευδομάρτυρες κομπάρσους, άλλα πιάνουν στασίδι στην Κουμουνδούρου για την επόμενη μέρα. Αυτοί είναι οι συνταξιοδοτούμενοι που εμπορεύθηκαν το «Πολυτεχνείο». Που κόλλησαν σαν βδέλλες στα αριστεροσοσιαλίζοντα κόμματα και κινήματα της εποχής. Ήξεραν πως ο χώρος ήταν πρόσφορος για μαρξιστομισθοφόρους. Και έζησαν έτσι, στρατολογούντες τα θύματά τους, τους δήθεν διανοούμενους επαναστάτες, με το αζημίωτο. Σήμερα τα παιδιά τους παίρνουν τη σκυτάλη που εκείνοι ολοπόνηρα τους παρέδωσαν».

Δηλώσεις είχαν κάνει και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, όταν αποκαλύφθηκε ο διορισμός της κόρης του κ. Πολύδωρα στη Βουλή και ζητούσαν την παραδειγματική τιμωρία του.

Θυμίζω τώρα όσα έγιναν μετά. Ο κ. Πολύδωρας καταψήφισε τον νόμο της ΝΔ για τον φόρο στα ακίνητα, και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων τον αποθέωσαν στη Βουλή, χειροκροτώντας και αγκαλιάζοντάς τον. Ο ίδιος ο κ. Πολύδωρας, περιχαρής, ανταπέδωσε τις χειραψίες και τις αγκαλιές.

Τώρα έρχεται η έκπληξη. Όλα όσα διαβάσατε παραπάνω δεν είναι σημερινό μου κείμενο. Είναι κείμενο που είχα γράψει στο blog στις 30 Δεκεμβρίου του 2013.

Ακολουθεί η εξομολόγηση: το Σάββατο το απόγευμα ξύπνησα από έναν ωραίο μεσημεριανό ύπνο, άνοιξα τον υπολογιστή για να δω ειδήσεις και είδα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τον Βύρωνα Πολύδωρα για πρόεδρο του ΕΣΡ και εγγυητή της ακεραιότητας του τηλεοπτικού τοπίου στη χώρα. Έκλεισα την οθόνη, την άνοιξα ξανά. Ο Πολύδωρας ήταν ακόμα εκεί και με κοιτούσε. Αν δεν τύχαινε να βρίσκομαι σχεδόν 14000 χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα, σε ένα σπίτι στην Αυστραλία, θα πίστευα ότι ζω την μέρα της μαρμότας, ξανά και ξανά και ξανά, όπως ο Μπιλ Μάρεϊ στην καταπληκτική ομώνυμη ταινία.

Υ.Γ. Για όσους δεν το γνωρίζουν: η μαρμότα είναι γένος τρωκτικών. Τα τρωκτικά αυτά φτιάχνουν εκτεταμένα συστήματα στοών, μέσα στα οποία κρύβονται για λίγο και μετά εμφανίζονται και πάλι, σε διαφορετικό σημείο.