Αυτός, ο άνθρωπος αυτός, που ήταν τόσο δυνατός

Έχω ένα ωραίο νέο να μοιραστώ μαζί σας σήμερα, αλλά θα το κάνω λίγο αργότερα, σε επόμενο post. Πρώτα θα σας πω μια ιστορία που είναι θλιβερή για το δημόσιο ελληνικό σχολείο και πολύ χαρούμενη για μένα.

Δεκαετία του ’80. Ο σπουδαιότερος Δάσκαλος που γνώρισα στη ζωή μου είναι διορισμένος σε λύκειο, σε χωριό έξω από τα Χανιά. Διδάσκει Μαθηματικά στα παιδιά του χωριού που έχουν σημαντικές ελλείψεις, γι’ αυτό κάθε Σαββατοκύριακο παρατάει το σπίτι και την οικογένειά του και πηγαίνει ξανά στο χωριό, για να τους καλύψει τα κενά – χωρίς χρήματα, φυσικά. Βρίσκει κι άλλον ένα «κουζουλό» Φυσικό που πηγαίνει μαζί του τα Σαββατοκύριακα, και μέσα σε λίγα χρόνια το χωριό φτάνει να έχει, στην πρώτη δέσμη, το μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας στις πανελλήνιες σε όλο τον νομό Χανίων.

Εδώ μπαίνει στην ιστορία μας ο Απόστολος Κακλαμάνης. Ο οποίος ήταν τότε υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Και μια μέρα είχε νευράκια. Κι όταν κάποιος που νιώθει παντοδύναμος έχει νευράκια, λέει και μια κουβέντα παραπάνω εκεί που τσιρίζει. Η κουβέντα που είπε ο Απόστολος, τότε, ήταν: «όλοι οι καθηγητές στην Ελλάδα είναι τεμπέληδες». Την επόμενη μέρα, ο Δάσκαλός μου κατέθεσε την παραίτησή του από το δημόσιο σχολείο. Και, λίγα χρόνια αργότερα, εγώ έζησα ως μαθητής στην αποθηκούλα που είχε μετατρέψει σε φροντιστήριο, τις πιο υπέροχες μαθησιακές μου στιγμές, παρέα με πάπιες, κότες και δυο καταπληκτικά σκυλιά που μπαινόβγαιναν από τον κήπο του.

Θα με ρωτήσετε, ίσως, πώς μου ήρθε να σας πω αυτή την ιστορία. Μου ήρθε επειδή συζητείται το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας στην Βουλή για την ιδιωτική εκπαίδευση, ξέρετε, αυτό που ορίζει ότι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές θα προσλαμβάνονται στα ιδιωτικά σχολεία και θα κρίνονται μόνο για τα πρώτα δύο χρόνια. Μετά τα δύο χρόνια, θα ισχύει στα ιδιωτικά σχολεία ο δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας. Αυτό σημαίνει ότι αν ένας δάσκαλος ή καθηγητής μετά τα δύο χρόνια τα φορτώσει στον κόκορα, δεν δουλεύει καλά ή δεν δουλεύει καθόλου, αν φέρεται άθλια στους μαθητές, ακόμα και αν υπάρχουν φαινόμενα παιδεραστίας, δεν μπορεί το σχολείο να τον διώξει. Είναι μονιμάς. Ο μόνος που μπορεί να τον διώξει είναι το υπηρεσιακό συμβούλιο, όπως και στο δημόσιο, απ’ όπου δεν έχει απολυθεί ποτέ κανείς (έχω γράψει σχετικά εδώ: http://polyk.blogspot.com.au/2016/08/blog-post_8.html). Η αντιπολίτευση γενικά αντιτίθεται στο νομοσχέδιο, όμως υπάρχει ένας άνθρωπος, από τον χώρο της αντιπολίτευσης, που σήκωσε το ανάστημά του.

Που τοποθετήθηκε υπέρ του νομοσχεδίου και είπε ότι το νομοσχέδιο συνεχίζει ουσιαστικά το έργο του ΠΑΣΟΚ και της εκπαιδευτικής του μεταρρύθμισης της δεκαετίας του ’80, αυτής που έφερε τόσο λαμπρά αποτελέσματα στην χώρα – τα βλέπουμε όλοι, παντού. Ο άνθρωπος αυτός ουσιαστικά είπε εκείνο που όσοι ενδιαφέρονται, έχουν ήδη καταλάβει: ότι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ είναι ακριβώς το ΠΑΣΟΚ του ’80, απλώς χωρίς λεφτά (για μας – οι ίδιοι και οι κολλητοί τους μια χαρά αμείβονται). Ακόμα και όσα κάνουν για να κλείσουν τα ιδιωτικά κανάλια είναι ίδια με τις απειλές του πασόκου υπουργού Δημήτρη Μαρούδα πριν 30 χρόνια ότι αν τολμήσει να μεταδώσει κανείς δορυφορικά η ελληνική πολεμική αεροπορία θα καταρρίψει τους δορυφόρους!

Το μόνο που απομένει στο σημείο αυτό είναι να σας αποκαλύψω ποιος είναι ο άνθρωπος που γνωρίζει την αλήθεια και την δηλώνει δημοσίως. Που είναι περήφανος, κι ας τον έφερε η μοίρα στο ΠΑΣΟΚ, κι ας μην είναι σήμερα τόσο δυνατός όσο παλιότερα, που βρέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει το μεγαλειώδες έργο εκείνης της εποχής.

Ο άνθρωπος που γνωρίζει την αλήθεια δεν είναι άλλος από τον κατά λάθος ευεργέτη μου. Είναι ο Απόστολος Κακλαμάνης.