Τρεις πολύ πρόσφατες ιστορίες που
μοιάζουν να μην έχουν κάτι να τις συνδέει, αλλά έχουν:
· Ο
Μπιλ Κόσμπι, κατά κοινή ομολογία ένας από τους σημαντικότερους κωμικούς στην ιστορία
των ΗΠΑ, δέχεται μαζικές κατηγορίες από δεκάδες γυναίκες που ισχυρίζονται πως τις
νάρκωνε και τις εκμεταλλευόταν σεξουαλικά (οι κατηγορίες αφορούν τα τελευταία πενήντα χρόνια). Παρόλο που δεν έχει υπάρξει καμία καταδίκη από την
δικαιοσύνη, η κοινή γνώμη αποδοκιμάζει τον Κόσμπι σε βαθμό σιχαμάρας, όλα του
τα καλλιτεχνικά πρότζεκτ ακυρώνονται, και από ίνδαλμα περνάει σε χρόνο dt στο
περιθώριο.
· Ένας
άντρας μοντέλο, στην Ελλάδα, που έχει φήμη καλού παιδιού, συλλαμβάνεται ως
έμπορος ναρκωτικών. Περνάει κάποια χρόνια στην φυλακή. Βγαίνει και η ελληνική
σόου μπιζ τον υποδέχεται με ανοιχτές αγκάλες.
· Ένα
κοριτσάκι γεννιέται στην Ελλάδα από ναρκομανείς γονείς. Οι γονείς
εξαφανίζονται, αφήνουν το μωρό στην γιαγιά, που λόγω προβλημάτων υγείας το
δίνει στην θεία του παιδιού, αδερφή της μητέρας του. Το κοριτσάκι φτάνει
τεσσάρων χρονών, έχει φτάσει να αποκαλεί την θεία που το μεγάλωσε «μαμά». Η
πραγματική μαμά εμφανίζεται και απειλεί την θεία πως θα της πάρει πίσω το
παιδί. Η θεία χάνει το μυαλό της και σκοτώνει το κοριτσάκι.
Αυτό που συνδέει και διαφοροποιεί τις ιστορίες
είναι η αντίδραση των ανθρώπων των ΜΜΕ στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ απέναντι στην
φρίκη. Ο Κόσμπι, που δεν έχει καταδικαστεί, απομονώνεται από όλους στις ΗΠΑ,
και από τόσο αγαπημένος καλλιτέχνης μετατρέπεται σε παρία. Στην Ελλάδα, το
μοντέλο που καταδικάστηκε τελεσίδικα και έμεινε χρόνια στην φυλακή, έχει
εξιλεωθεί από τα ΜΜΕ μόλις βγήκε. Σαν να μπήκε στη φυλακή για φορολογική
παράβαση, ένα πράγμα. Συνεντεύξεις, νέες πασαρέλες, φωτογραφίες, και άρθρα σε sites που
μιλούν για τον «εφιάλτη της φυλακής» που έζησε. Τι μου λέτε, σοβαρά; «Εφιάλτης της
φυλακής», ε, άθλιοι, άθλιοι, άθλιοι δημοσιογράφοι που τα γράφετε αυτά; Το ότι
τα ναρκωτικά που πουλούσε έφταναν σε ανθρώπους που διέλυαν τις ζωές τους και τις
ζωές των γύρω τους, παίζει καθόλου στο μυαλό σας; Το νεκρό κοριτσάκι είναι στην
πραγματικότητα θύμα των ναρκωτικών. Τα ναρκωτικά έφταναν στους γονείς του
παιδιού από εμπόρους, που μπορεί κι αυτοί στην καθημερινότητά τους να ήταν «καλά
παιδιά», να είχαν τα φιλαράκια τους, να ήθελαν να βγάλουν κάποια έξτρα λεφτά.
Να τους εξιλεώσουμε όλους, ή μόνο αυτούς που είναι στην σόου μπιζ;
Κι αν κάποιος θέλει να μου πει ότι ο
άνθρωπος τιμωρήθηκε, αφού έμεινε για κάποια χρόνια στην φυλακή, θα πω ότι
συμφωνώ. Τόσο έκρινε η δικαιοσύνη, το εξέτισε, βγήκε. Ώρα να ζήσει χωρίς
προβολή την ζωή του. Το να τον αποθεώνουμε μόλις βγήκε και να προβάλλουμε την
δουλειά του σαν να μην πέρασε μια μέρα είναι ύβρις απέναντι σε όσους κατέστρεψε
με την δράση του. Το να μιλάμε για τον δικό του εφιάλτη είναι σαν να
κακαρίζουμε απέναντι στους εφιάλτες μεγάλων και μικρών που παίρνουν δημοσιότητα
μόνο όταν τα κουφάρια τους ενοχλούν για λίγο την καθημερινότητά μας.
No comments:
Post a Comment