Εμείς δεν είμαστε έτσι

Το ανατριχιαστικό περιστατικό με την γυναίκα να γεννά αβοήθητη στο προαύλιο ενός νοσοκομείο στο Μεξικό, επειδή δεν είχε χρήματα, είναι προφανώς μια ακραία (για την Ελλάδα) περίπτωση. Προς το παρόν, τουλάχιστον, μέχρι να μπει το εισιτήριο των 25 Ευρώ στα νοσοκομεία μας.
http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=243281&catid=7
Πιστεύω πάντως πως, ότι κι αν συμβεί, τελικά αυτό το εισιτήριο των 25 Ευρώ θα καταργηθεί στην πράξη. Υπάρχουν πράγματα που υπερβαίνουν τα εσκαμμένα σε κάθε κοινωνία, και δεν ξέρω κανέναν στην ελληνική κοινωνία που να δέχεται ως ιδέα καν την απαγόρευση εισόδου ασθενούς σε νοσοκομείο.
Πρέπει να βοηθήσουμε όμως κι εμείς προς την κατεύθυνση της μη εφαρμογής του εισιτηρίου στα νοσοκομεία.
Ας πούμε, κάθε φορά που ακούμε για κάποιον γιατρό που απαίτησε φακελάκι για να χειρουργήσει ή να δει ασθενή σε δημόσιο ελληνικό νοσοκομείο, να θυμόμαστε ότι για κάθε τέτοιον αλήτη, υπάρχουν πέντε (ή παραπάνω) ευσυνείδητοι νοσοκομειακοί γιατροί που δεν θα αφήσουν αβοήθητο έναν άνθρωπο που έχει την ανάγκη τους.
Σε επίπεδο ουσιαστικής βοήθειας στα δύσκολα, παρ' όλα τα τρομερά προβλήματά τους που με τα Μνημόνια έχουν πολλαπλασιαστεί, τα νοσοκομεία μας, χάρη στους γιατρούς τους, εξακολουθούν να φροντίζουν όλους όσους καταφεύγουν σε αυτά, φτωχούς ή πλούσιους, ασφαλισμένους ή ανασφάλιστους. Σε πολλά από τα νοσοκομεία των μεγαλύτερων χωρών του δυτικού κόσμου δεν ισχύει το ίδιο.
Οπότε, ας μην είμαστε ισοπεδωτικοί (όπως συχνά ακούω φίλους) εις βάρος των δημόσιων νοσοκομείων, που κρατούν συχνά ανάχωμα ανθρωπιάς απέναντι στην καταστροφή που ζει η χώρα.
Η ισοπέδωση, το "έλα μωρέ όλοι ίδιοι είναι" μετατρέπεται σε όλα τα επίπεδα σε έναν φασισμό που σκάει τελικά με δύναμη στα μούτρα μας.