Μου φαίνεται πως δεν είμαστε μόνοι, στην ανικανότητα των πολιτικών μας κομμάτων να καταλάβουν και να συνεννοηθούν ακόμα και για τα στοιχειώδη. Διαβάζω στο in.gr την είδηση: "Πόλεμο στους άστεγους ξεκινά η Ουγγαρία", αφού η κυβέρνηση ψήφισε νόμο βάσει του οποίου "οι δημοτικές αρχές θα μπορούν να καθορίζουν ζώνες απαγόρευσης στα όριά
τους όπου θα απαγορεύεται η διαμονή «στο δρόμο», ενώ απαγορεύεται και
γενικά η διαμονή σε μέρη «πολιτιστικής κληρονομιάς»". (http://news.in.gr/world/article/?aid=1231267352)
Η αντιπολίτευση λοιπόν υποστηρίζει ότι «ο απάνθρωπος αυτός νόμος» μπορεί να γίνει βάση για διωγμό των αστέγων. Η αντιπολίτευση δηλαδή έχει ένα ολόκληρο δάσος μπροστά της και με το ζόρι βλέπει το δέντρο. Το απάνθρωπο δεν είναι η απαγόρευση να μένει ο άστεγος στον δρόμο. Το απάνθρωπο είναι αυτό που αναφέρεται παρακάτω, στο άρθρο, ότι δεν υπάρχουν αρκετές κλίνες στους ξενώνες. Όποιος έχει ασχοληθεί με το πρόβλημα των αστέγων γνωρίζει ότι υπάρχουν συνάνθρωποί μας που προτιμούν να ζουν στον δρόμο, από το να φιλοξενούνται σε ξενώνες. Αν όμως οι ξενώνες επαρκούσαν, αυτό δεν θα ήταν δικαίωμά τους. Αν αύριο χίλιοι συμπολίτες μας αποφασίσουν, ενώ έχουν κάπου να μείνουν, ότι προτιμούν να ζουν στον δρόμο στη γειτονιά μας, αυτό δεν είναι λογικό να επιτρέπεται από ένα σοβαρό κράτος να συμβεί.
Όταν όμως οι ξενώνες δεν επαρκούν, όπως φαίνεται ότι συμβαίνει στην Ουγγαρία, και γνωρίζουμε καλά ότι συμβαίνει και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, και στα Χανιά όπου ζω, αυτό δείχνει ότι το κράτος και οι δημοτικές αρχές δεν έχουν την απαραίτητη τσίπα για να ενδιαφερθούν.
Οπότε, δεν είναι ο νόμος απάνθρωπος. Απάνθρωπες είναι οι αποφάσεις (να μην χτίζονται ξενώνες αστέγων, να μην διατίθενται άδεια δημόσια κτίρια που κανείς δεν τα χρησιμοποιεί και δεν σκοπεύει να τα χρησιμοποιήσει) που κάνουν τον νόμο να μοιάζει απάνθρωπος. Απέναντι σ' αυτές τις αποφάσεις οφείλει να φωνάζει όχι μόνο η αντιπολίτευση, αλλά κάθε άνθρωπος που θέλει να πιστεύει ότι έχει ακόμα ίχνη ανθρωπιάς μέσα του.
Στα Χανιά, εδώ και δέκα χρόνια, πολύ λίγοι άνθρωποι φώναζαν για το πρόβλημα των αστέγων. Και οι δημοτικές αρχές που έχουν περάσει αυτή την δεκαετία, ενώ υπόσχονταν λύση στο πρόβλημα έκαναν διάφορα αστεία "μπαλώματα" με φιλοξενία ελάχιστων από τους άστεγους της πόλης.
Ας πούμε ότι έχεις εξουσία. Όταν βλέπεις, όπως είδα εγώ προχθές στο κέντρο της πόλης, έναν άνθρωπο να κάθεται στο πεζοδρόμιο με μια ταμπέλα μπροστά του που γράφει: "ΠΕΙΝΑ", πώς τον προσπερνάς αγνοώντας τον και κοιμάσαι ήσυχος το βράδυ;
Η αντιπολίτευση λοιπόν υποστηρίζει ότι «ο απάνθρωπος αυτός νόμος» μπορεί να γίνει βάση για διωγμό των αστέγων. Η αντιπολίτευση δηλαδή έχει ένα ολόκληρο δάσος μπροστά της και με το ζόρι βλέπει το δέντρο. Το απάνθρωπο δεν είναι η απαγόρευση να μένει ο άστεγος στον δρόμο. Το απάνθρωπο είναι αυτό που αναφέρεται παρακάτω, στο άρθρο, ότι δεν υπάρχουν αρκετές κλίνες στους ξενώνες. Όποιος έχει ασχοληθεί με το πρόβλημα των αστέγων γνωρίζει ότι υπάρχουν συνάνθρωποί μας που προτιμούν να ζουν στον δρόμο, από το να φιλοξενούνται σε ξενώνες. Αν όμως οι ξενώνες επαρκούσαν, αυτό δεν θα ήταν δικαίωμά τους. Αν αύριο χίλιοι συμπολίτες μας αποφασίσουν, ενώ έχουν κάπου να μείνουν, ότι προτιμούν να ζουν στον δρόμο στη γειτονιά μας, αυτό δεν είναι λογικό να επιτρέπεται από ένα σοβαρό κράτος να συμβεί.
Όταν όμως οι ξενώνες δεν επαρκούν, όπως φαίνεται ότι συμβαίνει στην Ουγγαρία, και γνωρίζουμε καλά ότι συμβαίνει και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, και στα Χανιά όπου ζω, αυτό δείχνει ότι το κράτος και οι δημοτικές αρχές δεν έχουν την απαραίτητη τσίπα για να ενδιαφερθούν.
Οπότε, δεν είναι ο νόμος απάνθρωπος. Απάνθρωπες είναι οι αποφάσεις (να μην χτίζονται ξενώνες αστέγων, να μην διατίθενται άδεια δημόσια κτίρια που κανείς δεν τα χρησιμοποιεί και δεν σκοπεύει να τα χρησιμοποιήσει) που κάνουν τον νόμο να μοιάζει απάνθρωπος. Απέναντι σ' αυτές τις αποφάσεις οφείλει να φωνάζει όχι μόνο η αντιπολίτευση, αλλά κάθε άνθρωπος που θέλει να πιστεύει ότι έχει ακόμα ίχνη ανθρωπιάς μέσα του.
Στα Χανιά, εδώ και δέκα χρόνια, πολύ λίγοι άνθρωποι φώναζαν για το πρόβλημα των αστέγων. Και οι δημοτικές αρχές που έχουν περάσει αυτή την δεκαετία, ενώ υπόσχονταν λύση στο πρόβλημα έκαναν διάφορα αστεία "μπαλώματα" με φιλοξενία ελάχιστων από τους άστεγους της πόλης.
Ας πούμε ότι έχεις εξουσία. Όταν βλέπεις, όπως είδα εγώ προχθές στο κέντρο της πόλης, έναν άνθρωπο να κάθεται στο πεζοδρόμιο με μια ταμπέλα μπροστά του που γράφει: "ΠΕΙΝΑ", πώς τον προσπερνάς αγνοώντας τον και κοιμάσαι ήσυχος το βράδυ;
Πόσοι είναι αλήθεια οι Χανιώτες άστεγοι και πόσοι άλλοι ξεπεσμένοι έχουν κουβαληθεί εδώ και ζούνε παρασιτικά, προτιμώντας να έχουν κάθε μέρα 2 οκάδες κρασί να πίνουν και ουσίες να μαστουρώνουν, παρά να φάνε και να κοιμηθούνε καπου;
ReplyDeleteΈξω κυκλοφορώ και τα βλέπω, όσο για όσους δήθεν "συμπαραστέκονται" ποτέ δεν βάζουν από την τσέπη τους, πάντα από τους άλλους ζητούνε με κάθε τρόπο...
Κύριε Μαστοράκη, καλημέρα - ευχαριστώ για την συμμετοχή σας στην συζήτηση. Πάρα πολλοί από εκείνους που χαρακτηρίζετε "ξεπεσμένους" έχουν έρθει στην πόλη και στην χώρα επειδή δεν μπορούσαν να επιβιώσουν στις χώρες τους. Οπότε δεν έχουν έρθει για να ζουν παρασιτικά. Επίσης, αναφέρετε ότι κάποιοι έχουν έρθει εδώ για να παίρνουν ναρκωτικές ουσίες. Αυτό απαιτεί αρκετά χρήματα, τα οποία αυτοί οι άνθρωποι δεν τα έχουν. Ότι υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που επιδιώκουν να ζουν στον δρόμο το είχα γράψει κι εγώ. Αν υπάρχει ξενώνας, αυτός ο άνθρωπος πρέπει να υποχρεωθεί να μείνει εκεί. Αν δεν υπάρχει ξενώνας, ποια είναι η λύση στο πρόβλημα; Τον αφήνουμε να πεθάνει και δεν τρέχει τίποτα; Επίσης, δεν με ενδιαφέρει πόσοι από τους άστεγους είναι Χανιώτες. Με ενδιαφέρει να μην υπάρχουν άστεγοι. Και τα Χανιά έχουν χώρους να τους στεγάσουν, όλους τους αστέγους τους. Αν ξεκινήσουμε με την λογική των "ξένων ξεπεσμένων" που τους αγνοούμε επειδή είναι τέτοιοι, μετά θα κάνουμε σιγά-σιγά την έκπτωση και θα περάσουμε στους "ξεπεσμένους" (σκέτο, χωρίς το "ξένοι"), μετά θα κάνουμε την επόμενη έκπτωση και θα λέμε "εντάξει δεν είναι όμως Χανιώτες", μετά "δεν είναι γνωστοί Χανιώτες" κλπ. Το θέμα είναι να μην μεγαλώνουν τα παιδιά μας με εικόνες παρατημένων ανθρώπων. Η εικόνα αυτή από μόνη της είναι βία και καταγράφεται μέσα τους. Τέλος, ελπίζω με αυτό που γράφετε για όσους δήθεν συμπαραστέκονται να μην απευθύνεστε σε μένα, αφού δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, αν δεν κάνω λάθος, άρα δεν γνωρίζουμε ο ένας τι κάνει ο άλλος.
ReplyDeleteΣυγνώμη για τον έντονο τόνο, αλλά βλέπω την πόλη μου να μετατρέπεται σε μια άλλη, με πολλούς τρόπους (όχι μόνο με τον παραπάνω) και δεν βλέπω ενδιαφέρον από τον περισσότερο κόσμο για να βελτιωθεί οτιδήποτε.