Δεν είμαστε χαζοί

1500 άνθρωποι, ο ένας στους πέντε "διοικητικούς" υπαλλήλους των ΑΕΙ θα μπει σε διαθεσιμότητα, όπως ανακοίνωσε στους πρυτάνεις ο γ.γ. του υπουργείου Παιδείας (η λέξη "διοικητικοί" μπαίνει σε εισαγωγικά γιατί πολλοί εξ αυτών βοηθούν στην προετοιμασία μαθημάτων, διδάσκουν στα εργαστήρια κλπ., δεν κάνουν δηλαδή μόνο δουλειά γραφείου).

Χωρίς να περιμένει το υπουργείο να φτιάξουν τα πανεπιστήμια εντός των επόμενων μηνών τους νέους οργανισμούς τους, που θα δείχνουν και θα αιτιολογούν ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες τους. Έτσι, αιφνιδιαστικά, πρέπει να σταλούν 1500 άνθρωποι από τη μια μέρα στην άλλη στο σπίτι τους.

Γιατί; Επειδή, όπως παραδέχθηκε ο γ.γ., «ο αρχικός σχεδιασμός ήταν τυχόν διαθεσιμότητα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση να ακολουθούσε τη φάση κατάρτισης των οργανισμών, αλλά ζητήθηκε πιεστικά από την τρόικα διαθεσιμότητα μέσα στο Σεπτέμβρη». Κι αν τα πανεπιστήμια αρνηθούν να δώσουν ονόματα για διαθεσιμότητα (ακόμα και τα πιο υποστελεχωμένα σε προσωπικό, όπως το Πολυτεχνείο Κρήτης) το υπουργείο θα κάνει οριζόντιες τυφλές περικοπές.

Οπότε, εξηγώ εγώ, επειδή εμείς (η κυβέρνηση) εξακολουθούμε να μην τολμάμε ούτε για αστείο να κάνουμε αξιολόγηση στο δημόσιο για το πόσο προσφέρει και πόσο απαραίτητος είναι κάθε υπάλληλος, παίρνουμε φόρα και πετάμε «στα τυφλά» άλλους 1500 ανθρώπους – και μαζί τις οικογένειές τους, βέβαια - στο δρόμο. Όπως έχουμε πετάξει στα τυφλά και τόσους άλλους, ήδη.

Επειδή εμείς (οι κυβερνώντες) δεν αξίζουμε, δεν βλέπουμε τον λόγο να ψάξουμε να βρούμε ποιος αξίζει. Χαζοί είμαστε, να ψάχνουμε τους καλύτερους από μας; Αν ο κόσμος μάθει να έχει εξαιρετικές υπηρεσίες παντού στο δημόσιο, μετά θα θέλει καλύτερους από μας και στην κυβέρνηση, και εμάς θα μας στείλει σπίτι μας.

Κι έχεις από την άλλη πλευρά την αντιπολίτευση, που υπόσχεται να ξαναδώσει πίσω τη δουλειά σε όλους όσους φεύγουν, χωρίς να διώξει κανέναν από αυτούς που (τυχαία) μένουν. Όλοι είναι απαραίτητοι. Όλοι είναι καλοί (άλλωστε η αντιπολίτευση αντιτίθεται σε κάθε κουβέντα για αξιολόγηση). Δεν υπάρχει κανείς τεμπέλης/ανίκανος/άθλιος στο δημόσιο, όλοι χρειάζονται, όλοι θα επαναπροσληφθούν, τα πράγματα μέχρι να αρχίσει η κρίση κυλούσαν τέλεια στη χώρα.

Αναρωτιέμαι, κάθε μέρα. Αναρωτιέμαι πού έχει πάει αυτή η έρμη η ελπίδα κι έχει κρυφτεί.