Monday, July 13, 2015

Τύχη (και μια απλή ιδέα)




Για να ξεφύγουμε λίγο από την τόσο μελαγχολική μας πραγματικότητα: σκεφτόμουν χθες, με αφορμή τον τελικό στο Γουίμπλεντον ανάμεσα στον Τζόκοβιτς και στον Φέντερερ, πόσο τυχεροί είμαστε όσοι από την γενιά μου (λίγο πάνω, λίγο κάτω από τα 40) αγαπάμε τον αθλητισμό. Κι αυτό γιατί, από τα χρόνια της εφηβείας μας - που τα βιώματά σου σε σημαδεύουν - μέχρι σήμερα, έχουμε δει σε όλα σχεδόν τα σπορ τους μεγαλύτερους αθλητές που έπαιξαν ποτέ.

Στο μπάσκετ, είδαμε ζωντανά, στις τηλεοράσεις μας, τον καλύτερο όλων των εποχών (The G.O.A.T, Greatest of all time), τον Μάικλ Τζόρνταν, καθώς και τους περισσότερους απ' όσους βρίσκονται στους 20 καλύτερους: Μάτζικ Τζόνσον, Λάρι Μπερντ, Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, Λεμπρόν Τζέιμς, Τιμ Ντάνκαν, Χακίμ Ολάζουον, Κόμπι Μπράιαντ, Σακίλ Ο Νιλ, Καρλ Μαλόουν, Τσαρλς Μπάρκλεϊ, Τζον Στόκτον, Ντέιβιντ Ρόμπινσον - και τόσους σπουδαίους Ευρωπαίους. Είδαμε ακόμα όλες τις υπερομάδες των δεκαετιών του '80 και του '90, και ζήσαμε το θαύμα του Ευρωμπάσκετ του '87 και τα υπόλοιπα απίθανα κατορθώματα των ελληνικών εθνικών ομάδων και συλλόγων από τότε μέχρι σήμερα.

Στο ποδόσφαιρο είδαμε: Μαραντόνα, Μέσι, Ζιντάν, Πλατινί, Βαν Μπάστεν, Ντασάεφ, Σμάιχελ, Μπουφόν, Φαν Νιστελρόι, Ραούλ, Σεβτσένκο, Ανρί, Ματέους, Μπέργκαμπ, τους δύο Ρονάλντο, τον Ροναλντίνιο στην ακμή του, την Μίλαν της δεκαετίας του 90 και τις υπερηχητικές Ρεάλ-Μπαρτσελόνα του 21ου αιώνα. Ζήσαμε το απίστευτο Euro 2004. Έχουμε χάσει μόνο την Βραζιλία του Πελέ και την Ολλανδία του Κρόιφ.

Στο τένις, οι Φέντερερ, Τζόκοβιτς και Ναδάλ είναι οι τρεις καλύτεροι στην ιστορία και παίζουν ακόμα, αλλά προλάβαμε να δούμε και τους Λεντλ, Μακενρό, Σάμπρας, όπως και τις Γκραφ, Γουίλιαμς, Ναβρατίλοβα, Κρις Έβερτ στις γυναίκες. Μόνο τον Μποργκ χάσαμε, στα ντουζένια του.
Σκεφτείτε όποιο σπορ θέλετε. Η λίστα των πολύ σπουδαίων που θριάμβευσαν στην εποχή μας είναι ατελείωτη. Κολύμπι (Φελπς και πολλοί άλλοι), Φόρμουλα 1 (Σένα, Σουμάχερ), στίβος, πόλο, βόλεϊ...

Επειδή, τόσο στον αθλητισμό όσο και σε όλα τα πεδία της ζωής, μέσα στους πολύ σπουδαίους υπάρχουν και Έλληνες που μας κάνουν περήφανους, γιατί δεν σκέφτεται κανείς ένα πρόγραμμα ομιλιών, σε όλα τα σχολεία της χώρας, από δημοτικά έως λύκεια, από καταξιωμένους ανθρώπους που θα εμπνεύσουν τα παιδιά με όσα θα μοιραστούν από τις δικές τους εμπειρίες; Πόσο δύσκολο είναι να σκεφτεί κανείς κάτι τέτοιο, εκεί στο υπουργείο Παιδείας, που εδώ και δεκαετίες κοιμάται τον ύπνο του αδίκου;

3 comments:

  1. και γιατί δεν αναφέρετε κανέναν; ντρέπεστε; (εκτός αν εννοείτε να πληρώσει το Παιδείας την Ναβρατίλοβα να κάνει ομιλίες σε γυμνάσια ...θηλέων σε αυτήν την ηλικία....)

    ReplyDelete
  2. Μίλησα για Έλληνες που θα έκαναν τις ομιλίες. Η Ναβρατίλοβα θα ζητούσε λεφτά και θα μας έπεφτε πολύ ακριβή - αλλά μακάρι να ερχόταν, να μιλήσει και για την τεράστια καριέρα της (ακόμα κερδίζει τουρνουά βετεράνων κάθε χρόνο) και για τον προσωπικό αγώνα της απέναντι στην προκατάληψη λόγω των σεξουαλικών της προτιμήσεων. Από εκεί και πέρα, αφού θέλετε κάποια ονόματα, ενδεικτικά από διάφορα αθλήματα: Γκάλης, Χατζηπαναγής, Σαραβάκος, Μάρας, Αντετοκούνμπο, Παπανικολάου, οι έφηβοι που μόλις σήκωσαν το Ευρωπαϊκό στο μπάσκετ, οι πολίστες που έχουν σηκώσει Ευρωπαϊκά, Καζάζης (βόλεϊ), Παγδατής, Δανιηλίδου, Κακλαμανάκης, Δήμας, Ιακωβάκης, Γιαννιώτης, και τόσοι άλλοι

    ReplyDelete
    Replies
    1. δεν είναι κάτι που δεν γίνεται ήδη και δεν κοστίζει ακριβά αλλά δεν είναι ακόμα καλύτερα που τα τελευταία χρόνια καταξιωμένοι καλλιτέχνες και επίκαιροι συγγραφείς και δεν εννοώ εσάς - της δικής μας καθημερινότητας - όπως και γνωστοί επαγγελματίες για παράδειγμα αρχιτέκτονες επισκέπτονται δημοτικά και τάξεις της δευτεροβάθμιας που ανταποδίδουν τις επισκέψεις σε ιδιωτικά μουσεία και σημερινά μνημεία. Οσο για την Ναβρατίλοβα και τις προσωπικότητες που αναφέρετε στο κυρίως κείμενο αν είναι να προσκαλέσετε κάποιον και να έρθει - ακόμα και αν δεν είναι εν ζωή - να γινόταν αυτό σε μια ανοιχτή εκδήλωση στο Πολυτεχνείο που θα ερχόμουν και εγώ αν δεν ήταν ακριβό το εισιτήριο.

      Delete