Monday, February 29, 2016

Σκέψου πόσο σπουδαίος θα είσαι

Μπορεί να μην τα καταφέρεις, ναι. Το γράφω αυτό από την αρχή, για να συνεννοηθούμε, να ξέρουμε ότι δεν λέμε αερολογίες. Μπορεί να μην τα καταφέρεις να σώσεις το παιδί που κινδυνεύει, αλλά αν τα καταφέρεις; Αν τα καταφέρεις, θα υπάρχει πιο σπουδαίος άνθρωπος από σένα;
Η Καλένα Μάλντροου ήταν 2 χρονών. Πέθανε πριν λίγες μέρες στην Νέα Υόρκη σε φωτιά που έπιασε το διαμέρισμα όπου έμενε. Το κοριτσάκι ήταν μόνο του μέσα στο σπίτι, αφού η μητέρα της, που το μεγάλωνε μόνη, το εγκατέλειπε και επέστρεφε συχνά μετά από πάρα πολλές ώρες, αφήνοντας το παιδί χωρίς φαγητό ή με άσχετους ανθρώπους που προσφέρονταν να το κρατήσουν για λίγο.
Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά, όμως, ανάμεσα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα, το να τηλεφωνήσεις στην Πρόνοια ή στην αστυνομία για να καταγγείλεις ότι κάποιος δεν φροντίζει το παιδί του σημαίνει ότι είσαι «καρφί». Ελεεινός, Κατίνα, παράσιτο που ενοχλείς τις οικογένειες των άλλων. Στο εξωτερικό, θεωρείται από πολύ κόσμο καθήκον. Και αν μου πείτε ότι η ελληνική οικογένεια είναι το μόνο πράγμα που λειτουργεί ακόμα στην χώρα κι έτσι δεν χρειάζονται αυτά τα τηλέφωνα επειδή δεν έχουμε πολλά παιδιά που γνωρίζουν εγκατάλειψη ή κακοποίηση στις οικογένειές τους, επιτρέψτε μου να σας πω ότι με βάση επίσημα στοιχεία του 2012, η Ελλάδα είναι η νούμερο ένα χώρα στα Βαλκάνια σε ψυχολογική κακοποίηση παιδιών.
Στην περίπτωση της Καλένα, οι αρχές είχαν ειδοποιηθεί τρεις φορές από ανώνυμα τηλεφωνήματα που κατήγγειλαν τις συνθήκες στις οποίες ζούσε η μικρή. Οι αρχές έκαναν έναν τυπικό έλεγχο, δεν κατάφεραν να διαγνώσουν το πρόβλημα αφού η μάνα του κοριτσιού ξεγέλασε τους ελεγκτές, και το κοριτσάκι χάθηκε.
Γιατί δεν υπάρχει εγγύηση ότι οι προσπάθειές σου θα φέρουν πάντα αποτέλεσμα. Η μόνη εγγύηση είναι ότι αν δεν προσπαθήσεις να βοηθήσεις το παιδί που υποφέρει, αυτό σίγουρα δεν θα γλιτώσει.
Παρακάτω μπορείτε να βρείτε το σχετικό άρθρο από τους New York Times, για την Καλένα. Στην Ελλάδα, το τηλέφωνο της Εθνικής Τηλεφωνικής Γραμμής για τα παιδιά SOS είναι 1056. Αν ξέρεις κάτι που μπορεί να βοηθήσει ένα παιδί, κάλεσε το 1056. Γίνε σπουδαίος.

Monday, February 22, 2016

Να αφήσεις μούσι, ρε

Σε σένα μιλάω, γκρινιάρη Έλληνα. Που νομίζεις ότι οι τιμές στα ελληνικά σούπερ μάρκετ είναι υψηλές, που διαμαρτύρεσαι επειδή οι τιμές δεν πέφτουν με τίποτα παρά την καταστροφή στην χώρα.
Θέλω να σου πω, γκρινιάρη, ότι δεν είσαι μόνο γκρινιάρης. Είσαι και κοντόφθαλμος. Σου δείχνουν τα αστέρια κι εσύ κοιτάς το δάχτυλο. Επειδή δεν αντέχω άλλο λοιπόν την ασχετοσύνη σου, θα σου εξηγήσω μερικά πράγματα για να τα καταλάβεις με παραδείγματα από την Ελλάδα και την Αυστραλία. Σημειωτέον ότι οι μισθοί στην Αυστραλία είναι παραπάνω από διπλάσιοι από τους αντίστοιχους ελληνικούς, οπότε το αναμενόμενο θα ήταν να είναι πολύ ακριβότερα όλα τα προϊόντα στο σούπερ μάρκετ.
Αλλά δεν είναι! (με εξαίρεση το ψάρι και κάποια κρέατα). Και ξέρεις γιατί, γκρινιάρη Έλληνα; Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που σε σκέφτονται, όπως θα σου αποδείξω παρακάτω.
Παράδειγμα πρώτο: Πασίγνωστη παγκοσμίως σοκολάτα, είναι 7% ακριβότερη στο ελληνικό σούπερ μάρκετ απ’ ότι στο σούπερ μάρκετ της Αυστραλίας. Άλλη πασίγνωστη παγκοσμίως σοκολάτα, είναι 8% ακριβότερη στο ελληνικό σούπερ μάρκετ. Γιατί νομίζεις πως συμβαίνει αυτό; Επειδή θέλουν να σου πάρουν τα λεφτά σου; Όχι βέβαια! Απλώς έχουν μελετήσει, στα ελληνικά σούπερ-μάρκετ, πόσο κακή είναι η σοκολάτα για τον ανθρώπινο οργανισμό, και θέλουν να την έχουν πανάκριβη για να σε προστατέψουν! Να μην την αγοράσεις, για να είσαι υγιής! Κι εσύ γκρινιάζεις – με τίποτα δεν είσαι ευχαριστημένος πια, με τίποτα.
Παράδειγμα δεύτερο: Εισαγόμενη (από το εξωτερικό στην Αυστραλία) φέτα, εξίσου νόστιμη με την ελληνική, έχει ακριβώς ίδια τιμή με την φέτα στο ελληνικό σούπερ μάρκετ - παρόλο που η ελληνική φέτα χρειάζεται να ταξιδέψει μόνο εντός Ελλάδας για να φθάσει στο πιάτο σου. Γιατί συμβαίνει αυτό, νομίζεις γκρινιαρούλη; Επειδή ξέρουν πως ο Έλληνας δεν μπορεί χωρίς φέτα και θέλουν να σε ξεζουμίσουν; Όχι βέβαια! Αν δεν ήταν το μυαλό σου συνέχεια στο πορτοφόλι σου θα καταλάβαινες πως οι σουπερμαρκετάνθρωποι έχουν μελετήσει. Έχουν στοιχεία. Αποδείξεις και ονόματα, και το κορμάκι σου θα ψάξω πόντο-πόντο, κι άμα θα βρω δακτυλικά αποτυπώματα… Όχι, συγνώμη, αυτό είναι παλιό τραγούδι του Δάντη. Του Χρήστου, όχι αυτουνού που έγραψε την Θεία Κωμωδία. Αλλά ξεφύγαμε λίγο από το θέμα. Έχουν λοιπόν αποδείξεις ότι η χοληστερίνη των Ελλήνων είναι στα κόκκινα. Οπότε θέλουν να σε αποθαρρύνουν, χρυσέ μου, μπας και καθαρίσει λιγάκι το αιματάκι σου και χαρείς στην επόμενη εξέταση.
Παράδειγμα τρίτο: αφρόλουτρο, μάρκας επίσης παγκοσμίως πασίγνωστης, 16% φθηνότερο στην Αυστραλία από το ακριβώς ίδιο αφρόλουτρο της ίδιας μάρκας στην Ελλάδα. Πριν προλάβεις καν να γκρινιάξεις, σου λέω: σκέψου! Σκέψου τον πλανήτη, την υπερκατανάλωση που γίνεται στο νερό. Δεν είναι οικονομικό το θέμα – απλώς σου τινάζουν τις τιμές προς τα πάνω για να προωθήσουν έστω και δια της βίας την οικολογική σου συνείδηση, αφού αλλιώς δεν καταλαβαίνεις, γομάρι.
Παράδειγμα τέταρτο και τελευταίο, παρόλο που υπάρχουν πολλά ακόμα: τα ίδια ακριβώς ξυραφάκια της ίδιας εταιρίας, που είναι παγκόσμιος κολοσσός, 70% φθηνότερα στην Αυστραλία απ’ ότι στην Ελλάδα. Και επειδή θα την πεις πάλι την κουταμάρα σου, σε σταματώ: όχι, δεν είναι αισχροκέρδεια αυτό, φίλε μου. Είναι αισθητική. Έχεις κοιταχτεί τον τελευταίο καιρό στον καθρέφτη, να δεις πώς κρέμονται τα προγούλια σου, τώρα που μεγαλώνεις; Και τι κάνεις γι’ αυτό, αφού δεν σταματάς την μασαμπούκα; Τίποτα δεν κάνεις, μπούλη. Και ξυρίζεσαι και κάθε μέρα, ανελλιπώς, μη χάσεις. Ρε μην ξυρίζεσαι, ρε. Κάλυψε τα προγούλια με λίγο μουσάκι. Γίνε λίγο πιο μοδάτος, τώρα το μούσι περνάει, είναι η εποχή του. Αυτά προσπαθούν με τον ευγενικό τους τρόπο να σου πουν οι υπεύθυνοι στα ελληνικά σούπερ μάρκετ.
Υγεία, οικολογία, αισθητική – αυτό είναι το τρίπτυχο που προσπαθούν, με μεγάλο αγώνα, να επιβάλλουν. Αλλά πού να τα καταλάβεις εσύ αυτά, αγνώμονα σοκολατοφετοφάγε που θες και να μπανιάρεσαι και να ξυρίζεσαι καθημερινά.
Ε, όχι λοιπόν. Δεν θα σου περάσει.

Monday, February 15, 2016

Πόσο δούλεμα πια;

Να ξεκινήσουμε από τα στοιχειώδη: προφανώς τα ελληνικά ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια έπαιζαν τα παιχνίδια τους επί δεκαετίες στο επίπεδο της ενημέρωσης, προσπαθώντας να επηρεάσουν σε συγκεκριμένα ζητήματα το κοινό με τρόπο που θα βοηθούσε τα συμφέροντα των μετόχων τους. Το ίδιο κάνουν τα τηλεοπτικά κανάλια και οι εφημερίδες σε όλο τον κόσμο. Ο όρος «αντικειμενική ενημέρωση» είναι αστείος, επειδή ακόμα και αν κάποιος που κάνει ρεπορτάζ ή σχολιάζει δεν έχει κανένα συμφέρον, πάλι θα βάλει την δική του οπτική στον τρόπο που θα παρουσιάσει τα γεγονότα. Ο μόνος τρόπος για να προσπαθήσει ένα μέσο να πλησιάσει κάπως την αντικειμενικότητα είναι να δίνει ακριβώς τον ίδιο χρόνο/χώρο για να παρουσιάζονται όλες οι αντικρουόμενες απόψεις για κάθε ζήτημα. Και αυτό είναι κάτι που, ακόμα κι αν το ήθελαν τα κανάλια και οι εφημερίδες (δεν το θέλουν), δεν θα μπορούσαν πρακτικά να το υλοποιήσουν.
Επίσης στοιχειώδες: το ότι τα κανάλια λειτουργούσαν υπό ένα νεφελώδες καθεστώς, όπου δεν πλήρωναν όσα όφειλαν στο δημόσιο για την χρήση των συχνοτήτων αλλά και το δημόσιο συχνά δεν πλήρωνε τα κανάλια για την προβολή των τηλεοπτικών σποτ των κομμάτων όπως προβλέπει ο νόμος, δείχνει ότι υπήρχε ένα «νταραβέρι» των σταθμών με τους πολιτικούς το οποίο έπρεπε επειγόντως να τερματιστεί. Και το ότι τα κανάλια συνέχιζαν να λειτουργούν με τεράστια «μείον» στους προϋπολογισμούς τους, χωρίς οι ιδιοκτήτες τους να τα κλείνουν, και χωρίς οι τράπεζες να σταματούν να τους δίνουν δάνεια, είναι άλλη μια ένδειξη ότι παίζονταν άλλα παιχνίδια πίσω από την λειτουργία τους.
Από εκεί και πέρα, αρχίζει το χοντρό δούλεμα, από την αγαπημένη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Μόνο τέσσερις συχνότητες, λέει, θα επιτραπούν, ώστε να καθαρίσει το τοπίο. Ο αγαπημένος σύντροφος πρωθυπουργός κ. Τσίπρας μας είπε ότι είναι και πολλές οι τέσσερις συχνότητες, είναι σε κέφια δηλαδή, χαρίζει ο άνθρωπος, το αφεντικό τρελάθηκε, ελάτε κόσμε. Και μας είπε ότι βάζει τέλος στην διαπλοκή, με το να επιτρέψει μόνο τέσσερις συχνότητες.
Να ρωτήσω το πιο απλό, σχετικά με την υπόθεση αυτή; Όλοι μας στην Ελλάδα έχουμε συνδέσει στο μυαλό μας την διαπλοκή με συγκεκριμένα ονόματα επιχειρηματιών που είχαν/έχουν κανάλια και εφημερίδες και ταυτόχρονα εταιρίες που έπαιρναν δημόσια έργα. Ο διαγωνισμός που θα γίνει τώρα για τις συχνότητες θα είναι ανοιχτός, δεν αποκλείει κανέναν. Ξέρει ο κ. Τσίπρας από τώρα ποιοι θα πάρουν τις συχνότητες; Έχει βγάλει τα αποτελέσματα του διαγωνισμού πριν τον προκηρύξει; Γιατί αν ο διαγωνισμός είναι ανοιχτός και πεντακάθαρος, τότε μπορεί κάλλιστα οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες να ξαναπάρουν (μόνοι τους ή σε συνεργασία με άλλους) τις συχνότητες, και να μην υπάρξει απολύτως καμία αλλαγή στο τηλεοπτικό τοπίο, εκτός από το ότι πολλοί άνθρωποι θα χάσουν την δουλειά τους από τους σταθμούς που θα κλείσουν. Επίσης, αν μπορεί ο σύντροφος κ. Τσίπρας, καλό θα ήταν να μας εξηγήσει πώς είναι τόσο σίγουρος ότι αυτοί που θα πάρουν τις συχνότητες, αν είναι άλλοι από τους σημερινούς, θα είναι άνθρωποι αγγελικά πλασμένοι, που δεν θα έχουν κανένα συμφέρον και θα κάνουν τα πάντα για να ενημερώνεται τέλεια και αντικειμενικά ο Έλληνας. Έχει κάποια ΛΕΚΕΑΑ (Λίστα Εξαιρετικών και Ελαφρώς Αριστερών Ανθρώπων)  και θα διαλέξει από αυτήν;
Η αλήθεια είναι ότι συχνότητες υπάρχουν άφθονες, για όποιον γουστάρει. Θα μπορούσε να ανοίξει κανάλι όποιος θέλει, αρκεί να έμπαινε ένας όρος στον νόμο (επιπλέον των κανόνων του ΕΣΡ): αν η επιχείρηση είναι ζημιογόνα για Χ συνεχόμενα χρόνια, κλείνει. Σε όλο τον κόσμο αυτό που ορίζει την βιωσιμότητα μιας επιχείρησης είναι το αν την γουστάρει ο κόσμος, αν έχει κέρδος για να μπορεί να πληρώνει τους εργαζομένους της.
Ο κ. Τσίπρας και οι τριγύρω του δεν πιστεύουν σε αυτά. Στο αρρωστημένο μοντέλο τύπου κρατών του ανατολικού μπλοκ του 20ου αιώνα που έχουν στο μυαλό τους, θα έπρεπε να υπάρχουν τα 4 !!! κρατικά κανάλια που έχουν υπό τον απόλυτο έλεγχό τους και αν ήταν δυνατόν, κανένα ιδιωτικό. Τώρα, που τα ιδιωτικά κατά την γνώμη τους ήταν πολλά, τα μειώνουν αρχικά στα τέσσερα, και μετά βλέπουμε, αφού όπως είπε και ο ίδιος οι τέσσερις συχνότητες είναι πολλές. Πού ξέρεις, θα σκέφτεται, μπορεί να καταφέρουμε να τις κατεβάσουμε στις τρεις ή στις δύο, και κάποτε θα τις μηδενίσουμε, θα επιστρέψουμε με το καλό και στην μία και μόνη καταπληκτική ΕΡΤ.
Έτσι είναι. Όταν από μικρό παιδί έχεις μεγαλώσει με πρότυπο δικτατορίες ανατολικού μπλοκ που κατέστρεψαν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, δεν μπορεί όταν μεγαλώσεις και αποκτήσεις εξουσία να θελήσεις να εφαρμόσεις οτιδήποτε διαφορετικό.
Πατάς και πάνω στην οργή του Έλληνα απέναντι σε όλους, άρα και στα ΜΜΕ, και εκτονώνεις λίγη από αυτή την οργή δήθεν για το καλό του κόσμου, κλείνοντας σταθμούς για να εξυπηρετήσεις τα δικά σου πολιτικά συμφέροντα.
Απλώς, σε μια εποχή όπου η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων ενημερώνεται από το Ίντερνετ, όχι από την τηλεόραση, το να παριστάνεις τον εγγυητή της αντικειμενικής ενημέρωσης επειδή κλείνεις τηλεοπτικούς σταθμούς δεν ακούγεται μόνο εξουσιομανές. Ακούγεται κυρίως ως κακής ποιότητας αστείο. Σαν να μην καταλαβαίνεις ότι καταλαβαίνουμε πως μας δουλεύεις. 

Monday, February 08, 2016

Μόνο οι άσχημες

Καλό είναι να θυμόμαστε πως όσα μας μοιάζουν δεδομένα και προφανή σήμερα, πριν κάποια χρόνια μπορεί να φαίνονταν εξωφρενικά.
Για παράδειγμα: τέτοιες μέρες, στις αρχές του Φλεβάρη του 1930, ο Ελευθέριος Βενιζέλος κάνει το αδιανόητο, για πολλούς εκείνη την εποχή: δίνει στις γυναίκες δικαίωμα ψήφου. Η σπουδαία ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη, μόλις το έμαθε, δήλωσε πως ψήφο θέλουν μόνο όσες είναι άσχημες και αποφεύγουν να κάνουν παιδιά. Το αστείο είναι ότι η Κοτοπούλη δεν ήταν όμορφη και δεν έκανε παιδιά – αλλά ψήφο δεν ήθελε. 
Πέρασαν είκοσι δύο χρόνια για να έρθει ο γιος του Βενιζέλου, Σοφοκλής, και να δώσει στις γυναίκες εκτός από το δικαίωμα ψήφου και το δικαίωμα να εκλέγονται οι ίδιες.
Και αν το 1930 και το 1952 σας φαίνονται λίγο πιο μακρινά, ας θυμηθούμε ότι μόλις το 1975 που είναι πολύ πιο κοντινό (εγώ ήμουν ενός έτους!) καθιερώθηκε συνταγματικά στην Ελλάδα η ισότητα των δύο φύλων.
Ακόμα και σήμερα, σε πολλά μέρη στον κόσμο, τα στοιχειώδη δικαιώματα των πιο αδύναμων ομάδων καταπατούνται καθημερινά. Γιατί μπορεί η τεχνολογία (δηλαδή το μυαλό) των ανθρώπων να καλπάζει αλλά οι καρδιές τους έχουν άλλες ταχύτητες, και συχνά παραμένουν για πολλά-πολλά χρόνια ερμητικά κλειστές.

Monday, February 01, 2016

Σεξ με τον Θεόδωρο Πάγκαλο

Καλημέρα από Αυστραλία. Είχα πει ότι θα κάνω διακοπή δύο μηνών στο Μικρό Θυμωμένο Ημερολόγιο και επανέρχομαι ενώ δεν έχει περάσει καν ένας μήνας. Αρρρρρώστια (με πολλά-πολλά ρ) που λέει και ο κολλητός μου από το λύκειο, μόνο που όταν το λέει αυτός ακούγεται πολύ πιο αστείο απ’ ότι όταν το λέω ή το γράφω εγώ.
Πρώτη σκηνή από Αυστραλία: στον έλεγχο στο αεροδρόμιο του Περθ, ο ευγενικός υπάλληλος με ρωτάει από πού έρχομαι. Του απαντάω «από την Ελλάδα». Με κοιτάζει καλά-καλά, κουνάει το κεφάλι του και μου λέει με οίκτο: «πόσο καιρό προσπαθείς να έρθεις εδώ;».
Ένα τόσο δα μικρό στιγμιότυπο, που λέει τόσα πολλά για την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό.
Και μια που είπαμε για Ελλάδα, να δηλώσω την έκπληξή μου για δύο πράγματα.
Πρώτον: Με αφορμή την εκλογή του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ και την αισιοδοξία που φαίνεται να διακατέχει μερίδα του κόσμου από την εκλογή αυτή, θα ήθελα να δηλώσω ότι αδυνατώ να αντιληφθώ τον λόγο της ξαφνικής αισιοδοξίας, από την οποία έχουμε καεί πολλές φορές στην Ελλάδα. Βλέπουμε κάποιον καινούργιο να αναλαμβάνει σε πολιτικό κόμμα, και λέμε: «αυτός θα μας σώσει». Το ότι κανείς προηγούμενος δεν μας έσωσε δεν φαίνεται να μας πτοεί.
Υποθέτω λοιπόν ότι οι αισιόδοξοι γουστάρουν την μεταρρυθμιστική ατζέντα που δηλώνει πως θέλει να εφαρμόσει ο κ. Μητσοτάκης, οπότε ρωτάω:
1) Οποιοσδήποτε πραγματικά μεταρρυθμιστής πολιτικός θα σας πει ότι για να υπάρχει σταθερότητα στην χώρα και να έρθουν επενδύσεις πρέπει να υπάρχει σταθερότητα στην κυβέρνηση. Άρα, όπως γίνεται στις ΗΠΑ π.χ., πρέπει όποια κυβέρνηση εκλέγεται να μένει για 4 χρόνια στην εξουσία, βρέξει-χιονίσει. Στην Ελλάδα κάναμε μέσα στο 2015 τρεις εκλογές, δύο κανονικές και ένα δημοψήφισμα που ήταν περίπου ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Εσείς οι αισιόδοξοι, λοιπόν, είστε αισιόδοξοι για το 2019, που επιθυμείτε να ξαναγίνουν εκλογές; Γιατί αν θέλετε να γίνουν νωρίτερα, για να έρθει η ΝΔ στην εξουσία, πρέπει να σας πω ότι καταλαβαίνω τον πόνο σας, λόγω της τραγικής, καταστροφικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά αυτή την κυβέρνηση επέλεξε τρεις φορές ο ελληνικός λαός, με εμφατικό τρόπο, μέσα στο 2015. Οπότε, αν θέλετε να πέσει η κυβέρνηση πάση θυσία, μπορεί να είστε απελπισμένοι ή μπορεί να είστε αισιόδοξοι, αλλά μεταρρυθμιστές δεν είστε. Γιατί όπως εσείς θέλετε να πέσει τώρα ο Τσίπρας, έτσι και αύριο θα κάνουν ότι μπορούν κάποιοι για να πέσει ο Μητσοτάκης. Αν δεν μάθει ο Έλληνας πως η ψήφος του μετράει για 4 χρόνια, δεν θα αντιληφθεί ποτέ το βάρος της κίνησης που κάνει όταν ρίχνει το ψηφοδέλτιο στην κάλπη.
2)     Τα πρόσωπα γύρω από τον καινούργιο αρχηγό της ΝΔ τα έχετε δει; Οι ίδιοι και οι ίδιοι είναι, στην πλειοψηφία τους, αυτοί που μας κυβερνούσαν και πριν. Θα τους ακουμπήσει ο κ. Μητσοτάκης με το μαγικό ραβδί και θα τους μεταμορφώσει;
Είναι ωραίο πράγμα η ελπίδα, αρκεί να βασίζεται σε στέρεο έδαφος.
Και πάω στο δεύτερο πράγμα που μου προξενεί τεράστια έκπληξη. Μου προξενεί τεράστια έκπληξη το ότι ο ελληνικός λαός νιώθει τεράστια έκπληξη. Μιλάω βεβαίως-βεβαίως για την έκπληξη απέναντι στο φαινόμενο που ονομάζεται Γεώργιος Κατρούγκαλος. Ένα φαινόμενο μοναδικό, βεβαίως-βεβαίως. Μοναδικό κατά την γνώμη του ίδιου του κ. Κατρούγκαλου, που έβαλε το όνομά του στην ίδια πρόταση με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, λέγοντας ότι «για πρώτη φορά, από την εποχή που ο Ελευθέριος Βενιζέλος συνέλαβε την ιδέα του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων, έχουμε ένα ασφαλιστικό σύστημα στηριγμένο σε ενιαίους κανόνες».
Στο σημείο αυτό, κι ενώ προσπαθούμε όλοι να αντέξουμε τον ανατριχιαστικό θόρυβο από τα κόκαλα του Βενιζέλου που τρίζουν στο Ακρωτήρι, θα μπορούσε κάποιος να επισημάνει ότι οι ενιαίοι Κατρουγκάλιοι κανόνες αφορούν σε ένα σύστημα στο οποίο όλοι θα είναι υποχρεωτικά φτωχοί και με ανύπαρκτη περίθαλψη. Ένα σύστημα όπου είτε είσαι κακός, είτε μέτριος είτε καταπληκτικός στην δουλειά σου, ως ελεύθερος επαγγελματίας, δεν θα παίζει κανένα ρόλο αφού με τις εισφορές που θα πληρώνεις θα καταλήγεις να παίρνεις λίγο κάτω από χιλιάρικο, όσο καλός κι αν είσαι – άρα γιατί να δουλεύεις και να ταλαιπωρείσαι; Ένα σύστημα όπου όσα λεφτά κι αν έπαιρνες πριν βγεις στην σύνταξη, η σύνταξή σου δεν θα φθάνει για να ζήσεις αξιοπρεπώς. Οι ενιαίοι Κατρουγκάλιοι κανόνες διαλύουν ανθρώπους, οικογένειες, και σβήνουν από τον χάρτη την λέξη «μέλλον» για 2-3 γενιές. Ισοπεδώνουν τα πάντα, στην λογική της εξίσωσης όλων προς τα κάτω, μέχρι να συνθλιβούν. Αλλά αφού είναι ενιαίοι οι κανόνες, ας πανηγυρίσουμε όλοι μαζί με τον υπουργό μας.
Οι Έλληνες έμοιασαν να σοκάρονται από το ασφαλιστικό Κατρούγκαλου, λοιπόν, και εδώ έρχομαι εγώ να ρωτήσω γιατί τόση έκπληξη; Μήπως θυμάται κανείς πώς ανακαλύψαμε τον κ. Κατρούγκαλο στην χώρα; Να σας το θυμίσω εγώ (το έχω ξαναγράψει και σε πολύ παλιότερο κείμενο). Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μποϊκοτάζ στην εκπομπή του κ. Πρετεντέρη στο Mega, αρνούμενος να στείλει εκπρόσωπο. Αντί για κάποιο γνωστό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, σε κάποια εκπομπή του κ. Πρετεντέρη εμφανίστηκε ένας άγνωστος μέχρι τότε στο πλατύ κοινό καθηγητής πανεπιστημίου ο οποίος δήλωσε πως υπάρχει καλή και κακή βία, πως ο λαός θα κρίνει ποια βία είναι καλή και ποια είναι κακή, πως άλλο είναι το ήθος της αριστεράς και άλλο το ήθος της δεξιάς στην Ελλάδα, πως «οι δοσίλογοι και οι μαυραγορίτες ήταν από τη μία πλευρά, και οι αγωνιστές ήταν από την άλλη».
Και, το κυριότερο: σε εκείνη την εμφάνισή του ο κ. Κατρούγκαλος επιτέθηκε κατά μέτωπο στον κ. Θεόδωρο Πάγκαλο, με τον οποίο αντάλλαξαν κουβέντες σε υψηλότατους τόνους. Ο κ. Πάγκαλος, λόγω της φράσης «μαζί τα φάγαμε», που συνδυάστηκε με το επί πολλά χρόνια υπερβολικό του βάρος και το επί πολλά περισσότερα χρόνια υπεροπτικό του ύφος, αποτελούσε για μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού αντιπαθητικό πρόσωπο. Προσθέστε την επίθεση στον Πάγκαλο, την δικαίωση της βίας όποτε αυτή αρέσει στον καθέναν μας, και την δήθεν ανεξάρτητη φωνή ενός καινούργιου προσώπου στην τηλεόραση, και τι προκύπτει;
Προκύπτει ότι μετά από εκείνη την εμφάνιση του εντελώς ανεξάρτητου κ. Κατρούγκαλου στο Mega, ο ΣΥΡΙΖΑ (που τάχα δεν έστελνε στελέχη του στην εκπομπή) όλως τυχαίως τον κατέβασε υποψήφιο ευρωβουλευτή το 2014. Και προκύπτει ότι ο κ. Κατρούγκαλος πήρε πάνω από 150000 σταυρούς από τους Έλληνες ψηφοφόρους που τον έστειλαν στο Ευρωκοινοβούλιο, μάλλον για να διδάξει ήθος, να εξηγήσει και στους ηλίθιους Ευρωπαίους ποια βία είναι καλή και ποια είναι κακή και να δηλώσει πόσο άθλιοι είναι εξ ορισμού όλοι οι θεωρούμενοι δεξιοί και πόσο μαγικοί όλοι οι θεωρούμενοι αριστεροί άνθρωποι. Και προκύπτει ότι στην συνέχεια ο κ. Κατρούγκαλος ανέλαβε υπουργός, με τα θαυμαστά αποτελέσματα που παρακολουθούμε εδώ και ένα χρόνο.
Μην ξεχνάμε ότι ο ελληνικός λαός επί χρόνια ψήφιζε το κόμμα του (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) και το θεωρούσε προέκταση του μορίου του - γι’ αυτό οι νικητές στις εκάστοτε εκλογές ισχυρίζονταν ότι έκαναν άγριο σεξ στους ηττημένους. Τώρα που έχουν αλλάξει οι εποχές και από το ομαδικό σεξ έχουμε περάσει στις πιο προσωπικές συνευρέσεις, ο ελληνικός λαός ήθελε να κάνει εικονικό σεξ στον Θεόδωρο Πάγκαλο. Βρήκε τον κ. Κατρούγκαλο ως εκφραστή της σεξουαλικής του ανάγκης, και τον ψήφισε μαζικά. Στο κάτω-κάτω, ο κ. Κατρούγκαλος, πέραν του σεξουαλικού του ρόλου, είχε και την λύση σε όλα μας τα προβλήματα: θα καταργούσε το μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση με έναν απλό νόμο, όπως έγραφε το 2012 εδώ:
Γιατί να μην τον ψηφίζαμε, λοιπόν, ώστε να μας σώσει;
Να σας πω γιατί: επειδή η ψήφος είναι λίγο διαφορετικό πράγμα από την εκσπερμάτιση. Και αν κάποιος μπλέξει την μία με την άλλη, μπορεί να βρεθεί με τον κ. Κατρούγκαλο υπουργό, να καθορίζει το μέλλον της χώρας. Μπορεί να ανακαλύψουμε ότι το σεξ με τον κ. Πάγκαλο θα μας κοστίσει λιγάκι παραπάνω.