H απόρριψη είναι μια λέξη με οκτώ γράμματα (TEDx Chania)

Όταν η καθημερινότητα, γύρω μας, είναι τόσο πνιγηρή, επιβάλλεται να βρίσκουμε τρόπους για μικρές τζούρες αέρα, για τόσες δα έστω αναπνοές.

Μία τέτοια φιλοδοξεί να είναι και το TEDxChania: http://www.tedxchania.com/tedx/, το συνέδριο που διοργανώνει μια εξαιρετικά δημιουργική ομάδα εθελοντών και θα διεξαχθεί αυτό το Σάββατο, 10 Οκτωβρίου, στο Μεγάλο Αρσενάλι, στο λιμάνι μας. Λεπτομέρειες για το πώς μπορεί να παρακολουθήσει κάποιος το συνέδριο είτε στο Αρσενάλι, είτε σε ζωντανή σύνδεση από το Πνευματικό Κέντρο, υπάρχουν στο site του συνεδρίου.

Οι διοργανωτές υπόσχονται μια μοναδική εμπειρία, και τόσο τα workshops (εργαστήρια σκέψης και πράξης) όσο και οι 14 σύντομες (έως 18 λεπτά το πολύ η κάθε μία) ομιλίες του συνεδρίου υπόσχονται το πιο ενδιαφέρον, μάλλον, θετικό γεγονός στην πόλη μας τους τελευταίους μήνες. Τα εξαιρετικά ενδιαφέροντα θέματα των ομιλιών και το who is who των ομιλητών μπορείτε να τα βρείτε και αυτά στο site του συνεδρίου.

Α, ναι – υπάρχει και μια 15^η ομιλία, με τον περίεργο τίτλο: «η απόρριψη είναι μια λέξη με οκτώ γράμματα». Η δική μου.

Παρακάτω μπορείτε να βρείτε λίγα λόγια σχετικά με την ομιλία μου του Σαββάτου, λίγα λόγια για το πώς σκέφτηκα να μιλήσω για την απόρριψη. (Διευκρίνιση: Το παρακάτω κείμενο ΔΕΝ είναι η ομιλία του Σαββάτου!)

Σαν να μην έφταναν τόσες και τόσες απορρίψεις και απογοητεύσεις που δεχόμαστε στην ζωή μας (ερωτικές, φιλικές, εργασιακές, από την οικογένεια) εγώ ήμουν τόσο έξυπνος ώστε επέλεξα να κάνω δύο δουλειές όπου η απόρριψη δεν σταματάει ποτέ.

Ότι κι αν κάνεις, όσο καλός κι αν είσαι και στις δύο αυτές δουλειές, η απόρριψη είναι στανταράκι. Αν παιζόταν στο στοίχημα, η απόδοση στο ότι θα τα φας τα μούτρα σου ξανά και ξανά θα ήταν γύρω στο 1.10.

Έτσι, όταν με κάλεσαν από το TEDxChania να συναντηθούμε και μου πρότειναν να είμαι ένας από τους ομιλητές με θέμα τον «Τετραγωνισμό του Κύκλου», η πρώτη μου σκέψη για το πώς θα μπορούσα να συνδυάσω σε μία ομιλία τις εμπειρίες μου από την ακαδημαϊκή και την συγγραφική μου δουλειά, ήταν να μιλήσω για την απόρριψη και την αποτυχία.

Βλέπετε, με το να ζούμε σε μια εποχή όπου τα μίντια ψάχνουν να βρουν και να προβάλλουν υπερεπιτυχημένους ανθρώπους, ξεχνάμε συχνά ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχεις αν πρώτα δεν σου πουν ότι ποτέ δεν θα τα καταφέρεις. Αν πρώτα δεν αποτύχεις οικτρά. Ο Μάικλ Τζόρνταν, κατά γενική ομολογία ο μεγαλύτερος μπασκετμπολίστας στην ιστορία, έχει δηλώσει: «έχω χάσει πάνω από 9000 σουτ στην καριέρα μου. Έχω χάσει σχεδόν 300 αγώνες. 26 φορές η ομάδα μου με έχει εμπιστευθεί να κάνω το τελευταίο σουτ για να κερδίσουμε τον αγώνα και έχω αστοχήσει. Έχω αποτύχει στη ζωή μου ξανά και ξανά και ξανά. Και αυτός είναι ο λόγος που πετυχαίνω».

Φοβάμαι πως ειδικά στην Ελλάδα δεν έχουμε καταφέρει να αναπτύξουμε ούτε στο ελάχιστο μια κουλτούρα που να αγκαλιάζει και την αποτυχία και την απόρριψη ως απαραίτητο κομμάτι μιας γεμάτης ζωής. Ξεκινάμε από την εφηβεία να πιέζουμε τα παιδιά να «πετύχουν» με πρώτο τεράστιο στόχο την είσοδό τους στο πανεπιστήμιο – ένας στόχος που αποτελεί σταθερή πηγή υστερίας της ελληνικής οικογένειας. Και δεν σταματάμε την πίεση – στους εαυτούς μας και σε άλλους – σχεδόν ποτέ. Το κυνήγι της διαρκούς επιτυχίας είναι ο δικός μας ανέφικτος «τετραγωνισμός του κύκλου».

Χαίρομαι πολύ που θα λάβω μέρος στο TEDxChania, και ελπίζω να τα πούμε από κοντά το Σάββατο, στις 10 του Οκτώβρη.