Μιλούσα με έναν
φίλο πριν λίγες μέρες, και με ρώτησε αν είναι δυνατόν να είναι τόσο
οπισθοδρομική η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας όσο δείχνουν οι αποφάσεις της
τους τελευταίους τέσσερις μήνες.
Δεν χρειάστηκε
να του απαντήσω με δικά μου λόγια. Του έστειλα το παρακάτω link, από ένα περυσινό άρθρο του κ.
Μπαλτά στην Αυγή, όπου φανερώνει την αντίληψή του για την σύγχρονη εκπαίδευση και γράφει:
"Η
διδακτική σχέση είναι σχέση ενσώματη. Δεν περιορίζεται σε λόγια, αλλά
περιλαμβάνει τον τόνο, την ένταση, το χρώμα και τους κυματισμούς της φωνής, το
βλέμμα, το χαμόγελο, την έκφραση του προσώπου, τη χειρονομία, την κίνηση του
σώματος ολόκληρου. Η κιμωλία και ο πίνακας είναι οργανική επέκταση των
παραπάνω. Ακόμη κι αν -ή επειδή- είναι κακής ποιότητας και λερώνουν.
Προτζέκτορες, επιδιασκόπια και λοιπά υποκατάστατα αποστειρώνουν τη διδακτική
σχέση. Την εξαϋλώνουν τείνοντας τελικά να την καταργήσουν".
Η συλλογιστική
είναι καταπληκτική. Αν χρησιμοποιεί κάποιος και
προτζέκτορα (ελάχιστοι καθηγητές χρησιμοποιούν μόνο προτζέκτορα), είναι κακός δάσκαλος! Μόνο κιμωλία απαιτείται!
(για μοντέρνους πίνακες, όπου γράφεις με μαρκαδόρους, δεν έχει ακούσει,
μάλλον). Αν δεν χρησιμοποιείς κιμωλία, είναι αντίστοιχο του να μην χαμογελάς,
να μην έχεις εκφραστικό πρόσωπο, να μην κυματίζει η φωνή σου.
Ο άνθρωπος δεν
είναι απλώς απέναντι στο δυτικό εκπαιδευτικό σύστημα, είναι απέναντι σε όλον
τον πλανήτη, αφού δεν υπάρχει χώρα εκτός Αφρικής που να μην χρησιμοποιεί κάθε
νέο επίτευγμα της τεχνολογίας για να βοηθήσει τους φοιτητές να καταλάβουν
καλύτερα την διδασκόμενη ύλη. Εδώ, υπάρχουν πια αρκετοί φοιτητές που έρχονται
στα αμφιθέατρα με laptops και tablets,
για να κρατούν σημειώσεις σε αυτά, αντί στα τετράδιά τους - μην το πείτε όμως στον κ. Μπαλτά και τον
συγχύσετε, ας το κρατήσουμε μυστικό, μεταξύ μας.
Προφανώς όταν
διάβασε το άρθρο πριν έναν χρόνο ο κ. Τσίπρας εμπνεύστηκε: να ποιον θα κάνω
υπουργό Παιδείας, μόλις κερδίσω τις εκλογές, σκέφτηκε. Να ποιος θα οδηγήσει την
Παιδεία μας μπροστά, στον 21ο αιώνα.
Την πιο ωραία
δήλωση της περασμένης εβδομάδας όμως την έκανε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ.
Σακελλαρίδης, ο οποίος κατάφερε μέσα σε λίγες λέξεις να συνοψίσει την πολιτική
ιστορία της Ελλάδας τα τελευταία 30 χρόνια. Είναι ένα σπουδαίο επίτευγμα αυτό,
έστω και αν ο κ. Σακελλαρίδης το έκανε κατά λάθος.
Δήλωσε, λοιπόν,
ότι:
«Η κυβέρνηση
έχει επιλέξει να διαπραγματευτεί σκληρά, όχι για να αποδείξει ότι είναι σκληρό
καρύδι, αλλά για να δείξει πως οι επιλογές της προηγούμενης κυβέρνησης ήταν σε
λάθος ράγες».
Αυτή είναι η
πολιτική ιστορία της χώρας μας. Κάθε καινούργια κυβέρνηση κάνει ότι κάνει, όχι
για το καλό των ανθρώπων της χώρας, όχι για να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής όλων
μας, αλλά για να δείξει πως οι επιλογές της προηγούμενης κυβέρνησης ήταν λάθος
- πως "παρέλαβαν καμένη γη". Για να διατηρήσουν τα ψηφαλάκια. Για να
επανεκλεγούν αυτοί, και όχι οι άλλοι, οι "κακοί".
Η δήλωση του κ.
Σακελλαρίδη θα έπρεπε να είναι πρωτοσέλιδη παντού, να την συζητάμε όλοι αν
θέλουμε να καταλάβουμε γιατί η πορεία προς το πουθενά δεν έχει σταματημό.
No comments:
Post a Comment