Έλλην αθλητικογράφος

Όταν προσπαθείς να αντιγράψεις τα χειρότερα από κάποιους άλλους, είναι βέβαιο ότι θα γίνεις χειρότερος από τα χειρότερα. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η αθλητική δημοσιογραφία στην Ελλάδα, που παρά τις φωτεινές εξαιρέσεις της είναι συνολικά για τα πανηγύρια, αφού έχει πάρει τα χειρότερα στοιχεία των τάμπλοιντς του εξωτερικού και τα έχει προσαρμόσει για τους αναγνώστες της.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι οι οπαδικές εφημερίδες απευθύνονται συχνά με τα πρωτοσέλιδά τους στα χαμηλότερα ανθρώπινα ένστικτα και γράφουν στα άρθρα τους όλο και πιο πρωτόγονης συλλογιστικής κείμενα για να αφιονίσουν τους οπαδούς-αναγνώστες. Αλλά ότι και σε σοβαρές και αμερόληπτες, υποτίθεται, αθλητικές εφημερίδες, διαβάζεις τέρατα. Όπως αυτά που γράφτηκαν μετά την πρόσφατη ήττα του Ολυμπιακού στο κύπελλο Ελλάδος μπάσκετ από τον Παναθηναϊκό, με καλάθι στην εκπνοή.

Ότι δηλαδή ο Ολυμπιακός δεν θα κερδίσει ποτέ τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ (η αλήθεια είναι ότι τον κέρδισε ήδη, πριν λίγους μήνες).  Ότι όπως και να τον πετυχαίνει ο ΠΑΟ θα τον γονατίζει, ότι από αυτό το παιχνίδι ο Ολυμπιακός έχασε όλη την χρονιά, ότι δεν έχει καμία ελπίδα να σηκώσει κεφάλι.

Τα κείμενα αυτά συνδυάζουν δύο έξοχα χαρακτηριστικά της ελληνικής φυλής, την καταστροφολογία και την έλλειψη υπομονής, σε έναν καταπληκτικό συνδυασμό που οδηγεί στα πιο τερατώδη συμπεράσματα. Μία ημέρα μόλις πριν τον αγώνα Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού, η καλύτερη ομάδα στον κόσμο, οι πρωταθλητές ΝΒΑ Σαν Αντόνιο Σπερς, με όλα τους τα αστέρια στο παρκέ, έχασαν στην εκπνοή από την γερμανική ομάδα Άλμπα Βερολίνου - κάτι ανάλογο, περίπου, σαν να χάνει η Ρεάλ Μαδρίτης στο ποδόσφαιρο από ελληνική ομάδα δεύτερης εθνικής. Αν κάλυπταν τον αγώνα οι αθλητικογράφοι μας, θα είχαν καταλήξει στο αβίαστο συμπέρασμα ότι η Ρεάλ/Σπερς διαλύεται από λεπτό σε λεπτό, δεν έχει ελπίδα να σηκώσει κεφάλι και καλό είναι να αποσυρθεί από όλες τις διοργανώσεις. Γιατί αυτοί ξέρουν.