Σημάδια ότι γερνάς

Κοιτάξτε να δείτε τι έπαθα πριν λίγες μέρες. Ανοίγω τον υπολογιστή, και μπαίνω σε ειδησεογραφικό site. Διαβάζω την δήλωση στην Βουλή του κ. Τάσου Νεράντζη, βουλευτή της ΝΔ, ο οποίος για να εκφράσει την αντίθεσή του στο δικαίωμα των ομοφυλόφιλων να κάνουν σύμφωνο συμβίωσης και να έχουν τα δικαιώματα που έχουν οι ετεροφυλόφιλοι σύζυγοι (ιατρική περίθαλψη, περιουσιακά), είπε: «Στην Ολλανδία υπάρχουν κόμματα που αναγνωρίζουν την παιδοφιλία, τι θα κάνουμε θα το υιοθετήσουμε και εμείς; Υπάρχουν επίσης οίκοι ανοχής που επιτρέπουν την κτηνοβασία, τι θα κάνουμε θα το υιοθετήσουμε και εμείς; Το σύμφωνο συμβίωσης δεν μπορεί να βρει θέση στην Ελλάδα».

Αυτή η δήλωση, ξέρετε τι μου απέδειξε; Μου απέδειξε αυτό που φοβάμαι, τώρα που μόλις πάτησα τα 40. Ότι δηλαδή γερνάω. Γιατί, αν διάβαζα αυτή την δήλωση πριν λίγα χρόνια, θα αντιδρούσα λέγοντας ότι απόψεις όπως του κ. Νεράντζη με προσβάλλουν βαθιά, πνευματικά, ψυχικά και αισθητικά. Θα έλεγα, αν ήμουν νεότερος, ότι ο κ. Νεράντζης δεν έχει θέση όχι στην Βουλή, αλλά ούτε στο καφενείο της γειτονιάς του για να μην επιτίθεται στα μυαλά και στις καρδιές των υπόλοιπων καφενόβιων με τα ρατσιστικά του παραληρήματα, που όπως όλα τα ρατσιστικά παραληρήματα κουβαλάνε και μια τεράστια ασχετοσύνη. Διότι στην Ολλανδία δεν υπήρξε ποτέ κόμμα παιδόφιλων, όπως μπορείτε να διαβάσετε και στην σχετική ανακοίνωση από το «Χαμόγελο του Παιδιού» (http://bit.ly/1qycyg4). Όμως ο Έλληνας βουλευτής κ. Νεράντζης, μέσα στην απόλυτη βεβαιότητα που του προσφέρει η ασχετοσύνη, δηλώνει μέσα στην Βουλή ότι τέτοιο κόμμα υπάρχει! Και, με βάση το ακλόνητο αυτό επιχείρημα, εξισώνει την ομοφυλοφιλία με την παιδοφιλία και την κτηνοβασία. Μου θυμίζει δήθεν αριστερούς καθηγητές πανεπιστημίων, στην Ελλάδα, που χρησιμοποιούν ως επιχείρημα οτιδήποτε αρνητικό ακούσουν για πανεπιστήμια της Βόρειας Αμερικής (αλήθεια ή ψέματα δεν έχει σημασία) για να καταλήξουν: «θέλουμε εμείς να γίνουμε σαν κι αυτούς;» και να δικαιολογήσουν το γιατί τραβάνε Χ στο ΜΙΤ, το Χάρβαρντ, το Μπέρκλεϊ και διάφορα άλλα πανεπιστήμια που δεν τους γεμίζουν το μάτι σε σχέση με τα δικά μας.

Αλλά ας επανέλθω στον νεότερο εαυτό μου και στην αντίδρασή του όταν θα άκουγε τον κ. Νεράντζη. Ίδιο πράγμα λοιπόν η ομοφυλοφιλία με την παιδοφιλία, θα σκεφτόμουν. Γιατί, όπως όλοι ξέρουμε παιδόφιλοι είναι μόνο οι ομοφυλόφιλοι, σωστά; Κανείς μας δεν έχει ακούσει ποτέ για παιδόφιλους άντρες που επιτίθενται σε κοριτσάκια. Ποτέ, στην όμορφη κοινωνία μας δεν έχει συμβεί αυτό, αφού δεν έχει ακούσει ποτέ γι’ αυτούς ο κ. Νεράντζης. Και όπως είναι επίσης γνωστό, όποιος είναι ομοφυλόφιλος γουστάρει να κάνει σεξ με ζώα. Τι εννοείτε δεν είναι γνωστό; Αφού το υπαινίσσεται ένας Έλλην βουλευτής! Ο νεαρότερος εαυτός μου λοιπόν θα ανατρίχιαζε με την ιδέα ότι ο κύριος Νεράντζης είναι ένας από τους 300 που αποφασίζουν για την τύχη μας. Και θα αηδίαζε με την μικροψυχία και την κακία ανθρώπων που υποστηρίζουν, σε απλά ελληνικά, ότι δεν υπάρχει πρόβλημα αν ο άνεργος ομοφυλόφιλος πεθάνει, μην έχοντας την περίθαλψη που θα μπορούσε να του προσφέρει ο σύντροφός του. Ας πεθάνει! Και πάλι σε απλά ελληνικά: «να τους εκδικηθούμε τους πούστηδες και τις λεσβίες! Εμείς, οι φυσιολογικοί! Οι άντρακλες και οι γυναικάρες!»

Όπως περίπου σκέφτονταν οι λευκοί μέχρι πριν 50 χρόνια στην Αμερική και δεν επέτρεπαν στους μαύρους να ψηφίσουν. Μόνο που οι Αμερικάνοι σήμερα έχουν μαύρο πρόεδρο, ενώ εμείς έχουμε τον κ. Νεράντζη βουλευτή.

Όλα τα παραπάνω θα σκεφτόταν ο νεαρότερος εαυτός μου. Όμως πλέον γέρασα, όπως σας είπα. Και το κατάλαβα ότι γέρασα, γιατί δεν σκέφτηκα όλα τα παραπάνω. Σκέφτηκα: «πού εκλέγεται βουλευτής ο κ. Νεράντζης»; Το google δεν άργησε να μου δώσει την απάντηση. Στον Πειραιά. «Και τι παίζει στον Πειραιά, σχετικό με το θέμα του συμφώνου συμβίωσης;» ήταν η 2^η ερώτηση που απηύθυνα στον γηραλέο εαυτό μου. Αυτό που παίζει είναι ότι ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ έχει κάνει τεράστιο πόλεμο στο σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, απειλώντας με αφορισμό όσους βουλευτές το ψηφίσουν – γι’ αυτό η κυβέρνηση δεν τολμά να το φέρει στην Βουλή προς ψήφιση.

Ο γηραλέος εαυτός μου υπενθύμισε επίσης ότι οι βουλευτικές εκλογές πλησιάζουν. Αν δεν γίνουν μέσα στους επόμενους μήνες θα γίνουν σε ενάμιση χρόνο. Και με βοήθησε, ο εαυτός μου, να κάνω την σύνδεση: Εκλογές – επιρροή μητροπολίτη – ψήφοι - βουλευτής.

Ο κ. Νεράντζης εκτιμώ ότι δεν έπαθε κανενός είδους παραλήρημα στην Βουλή. Απλώς, ο άνθρωπος έβαλε τις βάσεις για να εκλεγεί ξανά στις επόμενες εκλογές.

Αυτό συμβαίνει όταν μεγαλώνεις. Εκεί που μικρότερος τρελαινόσουν με πράγματα που άκουγες, δεν τρελαίνεσαι εύκολα πια. Κάνεις ένα βήμα πίσω, και προσπαθείς λογικά (ή κυνικά, για να μπεις στο πετσί εκείνων που μελετάς) να βρεις το κίνητρο που τους έκανε να τα πουν.