Κάντε κάτι λοιπόν να πάρουμε το τρένο

Καταπληκτικές ειδήσεις σας έχω, αυτή την εβδομάδα, και όλες έχουν να κάνουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με τα ελληνικά πανεπιστήμια. Πάρτε μια βαθιά ανάσα, γιατί μπορεί να μην αντέξετε τόση ευτυχία από όσα θα διαβάσετε παρακάτω. Είστε έτοιμοι; Πάμε!

Ξεκινάμε με την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Που σκέφτεται σοβαρά, σε συνεννόηση με τον υφυπουργό Αθλητισμού Γιάννη Ανδριανό να καταθέσει φάκελο υποψηφιότητας της Ελλάδας για την διοργάνωση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου (Euro) 2020! Και ο πρόεδρος της ομοσπονδίας εξήγησε, σε πρόσφατες δηλώσεις του, ότι χρειάζονται πολλά χρήματα για να ξεκινήσουν τα έργα στα γήπεδά μας, αλλιώς δεν θα γίνει δεκτός από την ΟΥΕΦΑ ο φάκελός μας. Και όχι, δεν έχετε παραισθήσεις, στ’ αλήθεια διαβάσατε αυτό που έγραψα παραπάνω. Σε αυτήν τη χώρα, που τα εγγόνια μας θα πληρώνουν ακόμα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, σε αυτή τη χώρα όπου κόσμος δεν έχει να φάει, υπάρχουν ακόμα «αξιωματούχοι» που θέλουν να δώσουν λεφτά για να οργανώσουν νέες φιέστες και διεθνείς αθλητικές οργανώσεις. Η πρώτη μου αντίδραση, διαβάζοντας τα παραπάνω, ήταν να σκεφτώ: «λίγη τσίπα δεν έχουν;». Μετά όμως συνειδητοποίησα ότι αποκλείεται να κάνει λάθος στις ενέργειές του ο κ. Ανδριανός, ο οποίος πρόλαβε (όπως μάθαμε πέρυσι) ως διευθυντής του γραφείου τύπου της ΝΔ και άνθρωπος «εξ απορρήτων» του κ. Κώστα Καραμανλή να τελειώσει τις σπουδές του στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, να γίνει απευθείας δεκτός για διδακτορικό στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, και να τελειώσει μέσα σε τριάμισι χρόνια το διδακτορικό του, παρόλο που η ΝΔ είχε πια ανέβει στην εξουσία και ο ίδιος ήταν, ταυτόχρονα με το διδακτορικό που έκανε στην Θράκη, διευθυντής γραφείου τύπου του πρωθυπουργού στην Αθήνα. Ένας άνθρωπος με τέτοιες ικανότητες σούπερμαν σίγουρα δεν μπορεί να κάνει λάθος στην εκτίμησή του ότι αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι άλλη μια μεγάλη αθλητική διοργάνωση.

Συνεχίζοντας με τον θαυμαστό χώρο της ΝΔ, περνάμε στον κύριο Ιωάννη Παναγιωτόπουλο, ο οποίος δεν είναι μόνο Γενικός Γραμματέας Μέσων Ενημέρωσης, αλλά και λέκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, δηλαδή συνάδελφος πανεπιστημιακός – τι ωραία! Ο κ. Παναγιωτόπουλος με άρθρο του πριν λίγες μέρες συνεχίζει το παραμυθάκι της ΝΔ για το πόσο σημαντικό πρέπει να είναι για όλους μας ότι ο κ. Τσίπρας είναι άθεος. Και ζητάει, ο κ. Παναγιωτόπουλος, τον λόγο από τον άθεο κ. Τσίπρα, επειδή αυτός τόλμησε να εκφράσει την επιθυμία του να επισκεφθεί το Άγιο Όρος. Λες και όσοι πηγαίνουν στο Άγιο Όρος έχουν πρώτα περάσει από ενδελεχή έλεγχο πίστης στην Ορθοδοξία, αλλιώς δεν τους αφήνουν να ανέβουν. Το να πάει κάποιος εκεί για να δει πώς θα νιώσει και τι μπορεί να μάθει, απαγορεύεται. Τέλος και τελεία. Το είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος. Ο Θεός να μας φυλάει από τέτοιες σκοταδιστικές απόψεις, που ακούγονται από κυβερνητικά και πανεπιστημιακά χείλη.

Για να μείνουμε στον πανεπιστημιακό χώρο αλλάζοντας όμως κομματική παράταξη, θέλω να διαδηλώσω την χαρά μου, τώρα που βλέπω σε όλη την Ελλάδα ορισμένους πανεπιστημιακούς να προσπαθούν να χωθούν μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Εντελώς τυχαία, ανάμεσα σε αυτούς βρίσκονται και πανεπιστημιακοί που είχαν φτιάξει τα φέουδά τους μέσα στα πανεπιστήμια με την βοήθεια των συνδικαλιστικών φοιτητικών παρατάξεων όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων (δεν είχαν κομματικά κολλήματα, αρκεί να τους ψήφιζαν), και είχαν οδηγήσει τα πανεπιστήμια στον μαρασμό. Επειδή βρέθηκαν να χάνουν τα φέουδα με την αλλαγή του νόμου πριν τρία χρόνια, ελπίζουν τώρα πως σύντομα θα επανέλθουν στα περασμένα μεγαλεία, αν καταφέρουν να πιάσουν τα κατάλληλα πόστα στον ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν (και αν) έρθει στην εξουσία. Θα φτιάξουν κι έναν νέο νόμο για τα πανεπιστήμια κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, και να’ τοι πάλι στην πρώτη γραμμή. Μπράβο, λέω εγώ, συνεχίστε γερά! Ελπίζω μόνο, αν είναι να καταφέρετε να χωθείτε στα κέντρα εξουσίας, να το κάνετε σύντομα, γιατί υπάρχει πολύς κόσμος στα πανεπιστήμια, κυρίως νέοι καθηγητές, που το σκέφτονται σοβαρά να φύγουν - είναι με το ένα πόδι εντός και με το ένα εκτός Ελλάδας. Άντε, να τα καταφέρετε να επανέλθουμε στα παλιά, για να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να αποφασίσει όλος αυτός ο κόσμος οριστικά ότι πρέπει να φύγει από την χώρα. 

Υ.Γ. Ο τίτλος του κειμένου αποτελεί παραλλαγή του τίτλου: «Κάνε κάτι να χάσω το τρένο» του Τάκη Μουσαφίρη, πρώτη εκτέλεση 1976 από τον Δημήτρη Μητροπάνο.