Ώρα να μετρήσουμε τους ίσκιους μας

Βγήκε λοιπόν ο Ανδρέας Παπαδόπουλος στην εκδήλωση της «κίνησης των 58» και είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μαζέψει, στους κόλπους του, νοσταλγούς της δεκαετίας του ’80. Αυτό, αντί να ξεσηκώσει επιθέσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ, ξεσήκωσε θύελλα από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που το θεώρησαν ευθεία επίθεση εναντίον της χρυσής εποχής του Ανδρέα Παπανδρέου. Σε νέες δηλώσεις του, και παρά την πίεση που δέχθηκε, ο 36χρονος πρώην εκπρόσωπος τύπου της ΔΗΜΑΡ είπε: «Τη δεκαετία του ’80, έγιναν πολύ σημαντικά πράγματα. Οι δυνατότητες του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν τεράστιες. Θα μπορούσε να αλλάξει τη χώρα σε μια άλλη κατεύθυνση. Ως λογική και συγκρότηση, δεν θεωρώ ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ο καλύτερος πρωθυπουργός».

Τι ακολούθησε από το ΠΑΣΟΚ; Να μια μικρή γεύση.

Όπως λένε τα ρεπορτάζ, «στενοί συνεργάτες του Ευάγγελου Βενιζέλου διέκριναν στη στάση του κυρίου Παπαδόπουλου “πρώιμη αμετροέπεια” και σχολίαζαν σκωπτικά ότι ο καθείς οφείλει να μετράει τον ίσκιο του και, σε κάθε περίπτωση, όχι μεσημεριανές ώρες».

Ακολούθησε ο πρώην βουλευτής και γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Μ. Καρχιμάκης, που δήλωσε πως ο Α. Παπαδόπουλος απαξιώνει «εργολαβικά» την προσφορά και ιστορία 38 ολόκληρων χρόνων, του ΠΑΣΟΚ.

Ακολούθησε ο κύριος Χρήστος Δρούζιας, μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, δηλώνοντας πως «ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε ο ηγέτης που σφράγισε την πορεία της δημοκρατικής παράταξης και της κεντροαριστεράς στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα στη χώρα μας. Όποιος ενδεχομένως επιθυμεί να προσέλθει στη ευρύτερη δημοκρατική προοδευτική παράταξη, οφείλει να σέβεται τα πρόσωπα, την ιστορία και τους συμβολισμούς». Ο κ. Δρούζιας κατέληξε καλώντας τον Ανδρέα Παπαδόπουλο να προβεί στην «αυτονόητη όσο και αναγκαία διόρθωση».

Να κάνουμε μια σούμα; Αυτό που όλοι οι παραπάνω κύριοι λένε στον Α. Παπαδόπουλο, είναι πολύ απλό. Του λένε «σκάσε». Του λένε: «αν θες να παίξεις μπάλα μαζί μας, για να κάνουμε μαζί την νέα κεντροαριστερά, θα κάνεις ότι σου λέμε εμείς, πιτσιρίκο. Και εμείς λέμε ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν τιτάνας και ότι η χώρα οφείλει τα πάντα στο ΠΑΣΟΚ. Αν δεν συμφωνήσεις, κάνοντας κωλοτούμπα και αλλάζοντας τις δηλώσεις σου, θα σε βγάλουμε πουλημένο (ότι δηλαδή εργολαβικά κάνεις τις δηλώσεις σου), αστοιχείωτο, και θα σε ειρωνευόμαστε, για να σε βγάλουμε εκτός παιχνιδιού».

Αυτό που θα ήθελα εγώ με την σειρά μου (που δεν ανήκω σε καμία κίνηση ή κόμμα και δεν γνωρίζω τον Α. Παπαδόπουλο) να πω στους κυρίους αυτούς είναι: «μπρρρ… σας διάβασα και τρέμω απ’ το φόβο μου». Μάλιστα, λοιπόν, ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ο ηγέτης που σφράγισε την πορεία της κεντροαριστεράς στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Ε, και; Την σφράγισε θετικά; Ελάτε να το πείτε αυτό στους Έλληνες του 2014, που ζουν τα αποτελέσματα της πολιτικής του. Βεβαίως, κυβέρνησαν και άλλοι. Αλλά, λόγω της λατρείας που του είχε τόσος κόσμος, ο Α. Παπανδρέου καθόρισε τον τρόπο άσκησης της πολιτικής στη χώρα μας, και κυρίως το ήθος της πολιτικής και του λαού που προσέβλεπε σε αυτόν.

Ο Έλληνας της φούσκας που οδήγησε στην κρίση, ο Έλληνας που έκαιγε τα λεφτά που δεν είχε βγάλει με τον κόπο του και ζούσε σαν να μην υπήρχε αύριο, είναι σε μεγάλο βαθμό δημιούργημα του Α. Παπανδρέου. Ως πότε λοιπόν θα προσπαθούν οι ευεργετηθέντες από τον Α. Παπανδρέου πενηντάρηδες και εξηντάρηδες πολιτικοί να μας πείσουν ότι πρέπει να αποθεώνουμε έναν άνθρωπο που έκανε το αυτονόητο (να βάλει «μέσα στο παιχνίδι» ένα μεγάλο κομμάτι του λαού που ήταν παραγκωνισμένο) με τον πιο λανθασμένο τρόπο – δίνοντας εξουσία σε χιλιάδες ακατάλληλους ανθρώπους και μοιράζοντας αριστερά-δεξιά δανεικά χρήματα αντί να τα επενδύει για το μέλλον της χώρας;

Και, ειδικά για τους «στενούς συνεργάτες» του Ευάγγελου Βενιζέλου (βασικού υπερασπιστή στην Βουλή, το 2005, του Άκη Τσοχατζόπουλου, μην το ξεχνάμε) που κάνουν δηλώσεις στα ΜΜΕ, θα ήθελα να τους δω να αποκτήσουν πρώτα το θάρρος να κάνουν δηλώσεις με το ονοματεπώνυμό τους, και μετά να σχολιάζουν για τον ίσκιο των άλλων.

Υπάρχει πολύς καθαρός κόσμος, ειδικά στους νέους, κύριοι. Που δεν έχει παίξει τα βρώμικα πολιτικά παιχνιδάκια σας. Που έχει μια χαρά ίσκιο και μπορεί να τον μετρήσει μέρα μεσημέρι, δίπλα στον δικό σας, οποτεδήποτε θέλετε. Και, χάρη στην κρίση που μας πιέζει να βρούμε λύσεις, σύντομα θα τον μετρήσει.