Άμα έχεις αγωγή, όλα πάνε σούπερ

Μέσα στον καταιγισμό ειδήσεων (άσχημων, κυρίως) που δεχόμαστε από τα ΜΜΕ, πέρασαν σε μεγάλο βαθμό στα ψιλά οι ύβρεις που εξαπέλυσε εις βάρος των φοιτητών που διέκοψαν την Σύγκλητο του ΕΚΠΑ ο πρωθυπουργός της χώρας.

Δήλωσε, λοιπόν, ο κ. Σαμαράς, ότι οι φοιτητές που διέκοψαν την συνεδρίαση της Συγκλήτου είναι θρασίμια που δεν έχουν αγωγή από την οικογένειά τους. Και πού έκανε αυτή την γεμάτη στοργή για τους συγκεκριμένους νέους και τις οικογένειές τους δήλωση; Την έκανε μιλώντας στην γιορτή της ΟΝΝΕΔ, για τα 40 της χρόνια. Η ΟΝΝΕΔ, όπως και η ΔΑΠ στα πανεπιστήμια, αποτελούν το καμάρι του πρωθυπουργού, που, ως παιδί του κομματικού σωλήνα και παλιό μέλος της ΟΝΝΕΔ ο ίδιος, αισθάνεται πως πρέπει να τις ενισχύει με κάθε τρόπο. Την ΟΝΝΕΔ και την ΔΑΠ που έχουν ουκ ολίγες φορές πρωταγωνιστήσει τις περασμένες δεκαετίες σε πολύ βίαια επεισόδια εντός και εκτός πανεπιστημίων. Αλλά όπως ξέρετε βία είναι μόνο η βία των πολιτικών μας αντιπάλων.

Για να μην παρεξηγηθώ: βεβαίως δεν μπορεί να γίνονται «ντου» για να διακόπτονται οι συνεδριάσεις των πανεπιστημιακών οργάνων. Και βεβαίως θα υπάρχουν θρασύτατοι φοιτητές ανάμεσα σε εκείνους που διέκοψαν την συνεδρίαση της Συγκλήτου και σε εκείνους που κάνουν επεισόδια στα πανεπιστήμια εδώ και χρόνια, επεισόδια που έχω ζήσει κι εγώ στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Μόνο που οι γενικεύσεις, ότι όλοι όσοι μετέχουν σε μια κινητοποίηση είναι θρασίμια, δεν αρμόζουν σε κανέναν άνθρωπο με αγωγή, πόσο μάλλον στον πρωθυπουργό της χώρας. Και η επίθεση στις οικογένειες των παιδιών αυτών είναι απλώς απαράδεκτη – από πού κι ως πού πιάνει τις οικογένειές τους ο πρωθυπουργός στο στόμα του; Τέτοια επίθεση δεν έκαναν εν βρασμώ ψυχής οι έγκλειστοι στην Σύγκλητο καθηγητές, και έρχεται να την κάνει εν ψυχρώ ο πρωθυπουργός για να στηρίξει το φρόνημα των ΟΝΝΕΔιτών;

Η πιο ωραία δήλωση του πρωθυπουργού όμως ήταν αυτή που ακολούθησε. Είπε ότι «η αιχμαλωσία των πανεπιστημίων από μικρές ομάδες ταραχοποιών τελείωσε». Μα, το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν ήταν αιχμαλωτισμένο από μικρές ομάδες ταραχοποιών λόγω της δύναμής τους σε μούσκουλα. Ήταν αιχμαλωτισμένο από όλες τις ηγετικές ομάδες των φοιτητικών παρατάξεων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, άκρα αριστερά) που, επειδή είχαν τεράστιο αριθμό ψήφων και εξέλεγαν τους πρυτάνεις και τους προέδρους των τμημάτων, δρούσαν ανεξέλεγκτες μέσα στα πανεπιστήμια και έκαναν παζάρια με τους καθηγητές που ήθελαν να εκλεγούν. Άλλοι εξ αυτών των φοιτητών ήταν κοστουμαρισμένοι και άλλοι έκαναν «ντου». Ο λόγος που όλοι εισακούονταν, ανεξάρτητα από τον τρόπο δράσης τους, και έστελναν τα πανεπιστήμια πολλά χρόνια πίσω είναι επειδή η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν καταργούσαν επί 30 χρόνια τον νόμο που έδινε τόση εξουσία στους κομματικούς τους στρατούς (o καταστροφικός νόμος αυτός, που είχε φτιάξει το ΠΑΣΟΚ το 1982, ευτυχώς καταργήθηκε το 2011, πάλι από το ΠΑΣΟΚ). Αυτόν τον νόμο εκμεταλλεύονταν επί 30 χρόνια και οι ακροαριστεροί συνδικαλιστές για να παίζουν τα δικά τους παιχνίδια. Και έρχεται τώρα ο κ. Σαμαράς, που πρώτος τρέχει από τα νιάτα του μέχρι σήμερα να πανηγυρίσει μαζί με τον κομματικό στρατό του σε κάθε φοιτητική εκλογή, να μας μιλήσει για αιχμαλωσία των πανεπιστημίων από θρασείς φοιτητές.

Δεν ξέρω αν θυμάστε εκείνο το παλιό τραγούδι: «για δες ποιος μιλάει, εσύ…»