Καλημέρα από Αυστραλία. Είχα πει ότι θα
κάνω διακοπή δύο μηνών στο Μικρό Θυμωμένο Ημερολόγιο και επανέρχομαι ενώ δεν
έχει περάσει καν ένας μήνας. Αρρρρρώστια (με πολλά-πολλά ρ) που λέει και ο
κολλητός μου από το λύκειο, μόνο που όταν το λέει αυτός ακούγεται πολύ πιο
αστείο απ’ ότι όταν το λέω ή το γράφω εγώ.
Πρώτη σκηνή από Αυστραλία: στον έλεγχο
στο αεροδρόμιο του Περθ, ο ευγενικός υπάλληλος με ρωτάει από πού έρχομαι. Του
απαντάω «από την Ελλάδα». Με κοιτάζει καλά-καλά, κουνάει το κεφάλι του και μου
λέει με οίκτο: «πόσο καιρό προσπαθείς να έρθεις εδώ;».
Ένα τόσο δα μικρό στιγμιότυπο, που λέει
τόσα πολλά για την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό.
Και μια που είπαμε για Ελλάδα, να δηλώσω
την έκπληξή μου για δύο πράγματα.
Πρώτον: Με αφορμή την εκλογή του κ.
Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ και την αισιοδοξία που φαίνεται να
διακατέχει μερίδα του κόσμου από την εκλογή αυτή, θα ήθελα να δηλώσω ότι
αδυνατώ να αντιληφθώ τον λόγο της ξαφνικής αισιοδοξίας, από την οποία έχουμε
καεί πολλές φορές στην Ελλάδα. Βλέπουμε κάποιον καινούργιο να αναλαμβάνει σε
πολιτικό κόμμα, και λέμε: «αυτός θα μας σώσει». Το ότι κανείς προηγούμενος δεν μας
έσωσε δεν φαίνεται να μας πτοεί.
Υποθέτω λοιπόν ότι οι αισιόδοξοι
γουστάρουν την μεταρρυθμιστική ατζέντα που δηλώνει πως θέλει να εφαρμόσει ο κ.
Μητσοτάκης, οπότε ρωτάω:
1) Οποιοσδήποτε
πραγματικά μεταρρυθμιστής πολιτικός θα σας πει ότι για να υπάρχει σταθερότητα
στην χώρα και να έρθουν επενδύσεις πρέπει να υπάρχει σταθερότητα στην
κυβέρνηση. Άρα, όπως γίνεται στις ΗΠΑ π.χ., πρέπει όποια κυβέρνηση εκλέγεται να
μένει για 4 χρόνια στην εξουσία, βρέξει-χιονίσει. Στην Ελλάδα κάναμε μέσα στο
2015 τρεις εκλογές, δύο κανονικές και ένα δημοψήφισμα που ήταν περίπου ψήφος
εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Εσείς οι αισιόδοξοι, λοιπόν, είστε αισιόδοξοι για
το 2019, που επιθυμείτε να ξαναγίνουν εκλογές; Γιατί αν θέλετε να γίνουν
νωρίτερα, για να έρθει η ΝΔ στην εξουσία, πρέπει να σας πω ότι καταλαβαίνω τον πόνο σας, λόγω της τραγικής, καταστροφικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά αυτή την κυβέρνηση επέλεξε τρεις φορές ο
ελληνικός λαός, με εμφατικό τρόπο, μέσα στο 2015. Οπότε, αν θέλετε να πέσει η
κυβέρνηση πάση θυσία, μπορεί να είστε απελπισμένοι ή μπορεί να είστε
αισιόδοξοι, αλλά μεταρρυθμιστές δεν είστε. Γιατί όπως εσείς θέλετε να πέσει
τώρα ο Τσίπρας, έτσι και αύριο θα κάνουν ότι μπορούν κάποιοι για να πέσει ο
Μητσοτάκης. Αν δεν μάθει ο Έλληνας πως η ψήφος του μετράει για 4 χρόνια, δεν θα
αντιληφθεί ποτέ το βάρος της κίνησης που κάνει όταν ρίχνει το ψηφοδέλτιο στην
κάλπη.
2) Τα
πρόσωπα γύρω από τον καινούργιο αρχηγό της ΝΔ τα έχετε δει; Οι ίδιοι και οι
ίδιοι είναι, στην πλειοψηφία τους, αυτοί που μας κυβερνούσαν και πριν. Θα τους
ακουμπήσει ο κ. Μητσοτάκης με το μαγικό ραβδί και θα τους μεταμορφώσει;
Είναι ωραίο πράγμα η ελπίδα, αρκεί να
βασίζεται σε στέρεο έδαφος.
Και πάω στο δεύτερο πράγμα που μου
προξενεί τεράστια έκπληξη. Μου προξενεί τεράστια έκπληξη το ότι ο ελληνικός
λαός νιώθει τεράστια έκπληξη. Μιλάω βεβαίως-βεβαίως για την έκπληξη απέναντι
στο φαινόμενο που ονομάζεται Γεώργιος Κατρούγκαλος. Ένα φαινόμενο μοναδικό,
βεβαίως-βεβαίως. Μοναδικό κατά την γνώμη του ίδιου του κ. Κατρούγκαλου, που έβαλε
το όνομά του στην ίδια πρόταση με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, λέγοντας ότι «για
πρώτη φορά, από την εποχή που ο Ελευθέριος Βενιζέλος συνέλαβε την ιδέα του
Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων, έχουμε ένα ασφαλιστικό σύστημα στηριγμένο σε
ενιαίους κανόνες».
Στο σημείο αυτό, κι ενώ προσπαθούμε όλοι
να αντέξουμε τον ανατριχιαστικό θόρυβο από τα κόκαλα του Βενιζέλου που τρίζουν
στο Ακρωτήρι, θα μπορούσε κάποιος να επισημάνει ότι οι ενιαίοι Κατρουγκάλιοι
κανόνες αφορούν σε ένα σύστημα στο οποίο όλοι θα είναι υποχρεωτικά φτωχοί και
με ανύπαρκτη περίθαλψη. Ένα σύστημα όπου είτε είσαι κακός, είτε μέτριος είτε
καταπληκτικός στην δουλειά σου, ως ελεύθερος επαγγελματίας, δεν θα παίζει
κανένα ρόλο αφού με τις εισφορές που θα πληρώνεις θα καταλήγεις να παίρνεις
λίγο κάτω από χιλιάρικο, όσο καλός κι αν είσαι – άρα γιατί να δουλεύεις και να
ταλαιπωρείσαι; Ένα σύστημα όπου όσα λεφτά κι αν έπαιρνες πριν βγεις στην
σύνταξη, η σύνταξή σου δεν θα φθάνει για να ζήσεις αξιοπρεπώς. Οι ενιαίοι
Κατρουγκάλιοι κανόνες διαλύουν ανθρώπους, οικογένειες, και σβήνουν από τον
χάρτη την λέξη «μέλλον» για 2-3 γενιές. Ισοπεδώνουν τα πάντα, στην λογική της
εξίσωσης όλων προς τα κάτω, μέχρι να συνθλιβούν. Αλλά αφού είναι ενιαίοι οι
κανόνες, ας πανηγυρίσουμε όλοι μαζί με τον υπουργό μας.
Οι Έλληνες έμοιασαν να σοκάρονται από το
ασφαλιστικό Κατρούγκαλου, λοιπόν, και εδώ έρχομαι εγώ να ρωτήσω γιατί τόση
έκπληξη; Μήπως θυμάται κανείς πώς ανακαλύψαμε τον κ. Κατρούγκαλο στην χώρα; Να
σας το θυμίσω εγώ (το έχω ξαναγράψει και σε πολύ παλιότερο κείμενο). Ο ΣΥΡΙΖΑ
έκανε μποϊκοτάζ στην εκπομπή του κ. Πρετεντέρη στο Mega, αρνούμενος να στείλει εκπρόσωπο.
Αντί για κάποιο γνωστό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, σε κάποια εκπομπή του κ.
Πρετεντέρη εμφανίστηκε ένας άγνωστος μέχρι τότε στο πλατύ κοινό καθηγητής
πανεπιστημίου ο οποίος δήλωσε πως υπάρχει καλή και κακή βία, πως ο λαός θα
κρίνει ποια βία είναι καλή και ποια είναι κακή, πως άλλο είναι το ήθος της
αριστεράς και άλλο το ήθος της δεξιάς στην Ελλάδα, πως «οι δοσίλογοι και οι
μαυραγορίτες ήταν από τη μία πλευρά, και οι αγωνιστές ήταν από την άλλη».
Και, το κυριότερο: σε εκείνη την
εμφάνισή του ο κ. Κατρούγκαλος επιτέθηκε κατά μέτωπο στον κ. Θεόδωρο Πάγκαλο,
με τον οποίο αντάλλαξαν κουβέντες σε υψηλότατους τόνους. Ο κ. Πάγκαλος, λόγω
της φράσης «μαζί τα φάγαμε», που συνδυάστηκε με το επί πολλά χρόνια υπερβολικό
του βάρος και το επί πολλά περισσότερα χρόνια υπεροπτικό του ύφος, αποτελούσε
για μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού αντιπαθητικό πρόσωπο. Προσθέστε την
επίθεση στον Πάγκαλο, την δικαίωση της βίας όποτε αυτή αρέσει στον καθέναν μας,
και την δήθεν ανεξάρτητη φωνή ενός καινούργιου προσώπου στην τηλεόραση, και τι
προκύπτει;
Προκύπτει ότι μετά από εκείνη την
εμφάνιση του εντελώς ανεξάρτητου κ. Κατρούγκαλου στο Mega, ο ΣΥΡΙΖΑ (που τάχα δεν έστελνε
στελέχη του στην εκπομπή) όλως τυχαίως τον κατέβασε υποψήφιο ευρωβουλευτή το 2014.
Και προκύπτει ότι ο κ. Κατρούγκαλος πήρε πάνω από 150000 σταυρούς από τους
Έλληνες ψηφοφόρους που τον έστειλαν στο Ευρωκοινοβούλιο, μάλλον για να διδάξει
ήθος, να εξηγήσει και στους ηλίθιους Ευρωπαίους ποια βία είναι καλή και ποια
είναι κακή και να δηλώσει πόσο άθλιοι είναι εξ ορισμού όλοι οι θεωρούμενοι
δεξιοί και πόσο μαγικοί όλοι οι θεωρούμενοι αριστεροί άνθρωποι. Και προκύπτει
ότι στην συνέχεια ο κ. Κατρούγκαλος ανέλαβε υπουργός, με τα θαυμαστά
αποτελέσματα που παρακολουθούμε εδώ και ένα χρόνο.
Μην ξεχνάμε ότι ο ελληνικός λαός επί
χρόνια ψήφιζε το κόμμα του (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) και το θεωρούσε προέκταση του μορίου του
- γι’ αυτό οι νικητές στις εκάστοτε εκλογές ισχυρίζονταν ότι έκαναν άγριο σεξ στους
ηττημένους. Τώρα που έχουν αλλάξει οι εποχές και από το ομαδικό σεξ έχουμε
περάσει στις πιο προσωπικές συνευρέσεις, ο ελληνικός λαός ήθελε να κάνει
εικονικό σεξ στον Θεόδωρο Πάγκαλο. Βρήκε τον κ. Κατρούγκαλο ως εκφραστή της
σεξουαλικής του ανάγκης, και τον ψήφισε μαζικά. Στο κάτω-κάτω, ο κ.
Κατρούγκαλος, πέραν του σεξουαλικού του ρόλου, είχε και την λύση σε όλα μας τα
προβλήματα: θα καταργούσε το μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση με έναν απλό
νόμο, όπως έγραφε το 2012 εδώ:
Γιατί να μην τον ψηφίζαμε, λοιπόν, ώστε
να μας σώσει;
Να σας πω γιατί: επειδή η ψήφος είναι
λίγο διαφορετικό πράγμα από την εκσπερμάτιση. Και αν κάποιος μπλέξει την μία με
την άλλη, μπορεί να βρεθεί με τον κ. Κατρούγκαλο υπουργό, να καθορίζει το
μέλλον της χώρας. Μπορεί να ανακαλύψουμε ότι το
σεξ με τον κ. Πάγκαλο θα μας κοστίσει λιγάκι παραπάνω.
No comments:
Post a Comment