Για τους πολλούς φίλους που έχω ακούσει να μου λένε ότι ένα βιβλίο δεν τους άρεσε, αλλά επειδή το είχαν αγοράσει ή δανειστεί επέβαλαν στον εαυτό τους να το τελειώσει,
"Αν σας αρέσει το βιβλίο καλώς• αν όχι, μη το διαβάζετε.
Η ιδέα της καταναγκαστικής ανάγνωσης είναι εντελώς παράλογη: πώς μπορούμε να μιλάμε για καταναγκαστική ευτυχία;"
Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Δοκίμια ΙΙ, μετάφραση Αχιλλέα Κυριακίδη (και αυτή η μετάφραση, όπως και οι μεταφράσεις των πεζών και των ποιημάτων του Μπόρχες, είναι από τις σημαντικότερες μεταφραστικές δουλειές που έχουν γίνει ποτέ στην Ελλάδα).
"Αν σας αρέσει το βιβλίο καλώς• αν όχι, μη το διαβάζετε.
Η ιδέα της καταναγκαστικής ανάγνωσης είναι εντελώς παράλογη: πώς μπορούμε να μιλάμε για καταναγκαστική ευτυχία;"
Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Δοκίμια ΙΙ, μετάφραση Αχιλλέα Κυριακίδη (και αυτή η μετάφραση, όπως και οι μεταφράσεις των πεζών και των ποιημάτων του Μπόρχες, είναι από τις σημαντικότερες μεταφραστικές δουλειές που έχουν γίνει ποτέ στην Ελλάδα).
Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου (με τον Μπόρχες) αλλά μου έχουν τύχει και βιβλία που στην αρχή ήταν βαρετά και μετά "απογειώθηκαν"...Εγώ συνήθως το πάω μέχρι την μέση του βιβλίου, αν δεν μου αρέσει μέχρι εκεί το αφήνω... Είναι και ψιλομαζοχισμός να συνεχίσεις μετά....
ReplyDeleteΓεια σου Αντρέα. Εγώ είμαι πια περισσότερο ανυπόμονος, δεν αντέχω να φθάσω μέχρι τη μέση. Ισχύει αυτό που λες ότι μπορεί ένα βιβλίο να μην σε τραβάει στην αρχή και να ανέβει μετά, αλλά είναι σπάνιο και δεν θέλω να αφιερώσω χρόνο παίζοντας με τις πιθανότητες. Αν ο συγγραφέας δεν είναι διατεθειμένος να κάνει τον έξτρα κόπο ώστε να με ρουφήξει το βιβλίο από την αρχή, γιατί να κάνω εγώ τον έξτρα κόπο ψάχνοντας μήπως παρακάτω ο συγγραφέας προσπάθησε περισσότερο;
Delete