Κοίτα να δεις τι μαθαίνει κανείς

Από τα δημοσιεύματα για τον κ. Κορωνάκη, γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής και κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, έμαθα κάτι πολύ ενδιαφέρον.

Δεν εννοώ ότι είναι ανυπότακτος και εδώ και δέκα χρόνια η στρατολογία δεν τον έβρισκε! Εξάλλου, τα ΜΜΕ που καταγγέλλουν το σκάνδαλο, λένε την μισή αλήθεια. Γιατί ξεχνούν να μας πουν ποιοι κυβερνούσαν από το 2005 ως το 2015 και άφηναν τον κ. Κορωνάκη να κυκλοφορεί χωρίς συνέπειες για την άρνησή του να πάει στον στρατό. Διότι, στην πραγματικότητα, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ φιλαράκια είναι, που κάνουν χάρες ο ένας στον άλλον για να τα έχουν καλά μεταξύ τους.

Δεν εννοώ ούτε ότι από το βιογραφικό του κ. Κορωνάκη δεν φαίνεται να έχει εργαστεί πουθενά με εξαίρεση την δουλειά του ως κομματικό στέλεχος, αφού από τέτοια στελέχη είναι γεμάτα τα ελληνικά κόμματα εδώ και 50 χρόνια (θυμάστε τον Κρούεζα να προσπαθεί να εξηγήσει στον Μαυρογιαλούρο ότι η δουλειά που κάνει είναι ότι είναι «του κόμματος», στην καταπληκτική κωμωδία «Υπάρχει και φιλότιμο»).

Δεν εννοώ καν ότι ο κ. Κορωνάκης είναι αιώνιος φοιτητής, στο 21^ο έτος φοίτησης (μπαίνει οσονούπω στο 22^ο, καλή συνέχεια εύχομαι).

Αυτό που έμαθα από τα δημοσιεύματα είναι ότι ο κ. Κορωνάκης μπήκε το 1994 στην ίδια σχολή με μένα, στο Πανεπιστήμιο Πατρών (εγώ, ως κατά τι μεγαλύτερος, είχα μπει το 1992). Στην σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών. Δεν τον θυμάμαι βέβαια, νομίζω δεν τον έχω δει ποτέ, αλλά θα μου πείτε πού να τον δω; Εγώ μετά το πρώτο έτος δεν ξαναπήγα σε φοιτητική συνέλευση. Οι συνελεύσεις μας ήταν ιδιαίτερα δυσώδεις, κυριολεκτικά και ηθικά, με τις κομματικές παρατάξεις να κάνουν τα γνωστά τους σόου, εκεί, τα σόου που δεν έχουν αλλάξει στο παραμικρό είκοσι χρόνια αργότερα. Και, αν σκεφτεί κανείς ότι είναι στο 21^ο έτος, δύσκολο να τον πετύχαινα σε κάποιο πατρινό αμφιθέατρο για να εξεταστούμε μαζί σε μάθημα της σχολής.

Διάβασα, σε κάποιο site, το παρακάτω σχόλιο, από εξοργισμένο αναγνώστη για το ποιόν του κ. Κορωνάκη:

«Να δουλεύεις 25 χρόνια, 10-12 ώρες την ημέρα για να καταφέρεις κάτι στη ζωή σου και να ζεις άνετα την οικογένεια σου και η τύχη σας να εξαρτάται από…» (ακολούθησε υβριστικός χαρακτηρισμός για τον κ. Κορωνάκη).

Η οργή του αναγνώστη δεν είναι δικαιολογημένη, πρέπει να πω. Διότι υπάρχει πολίτευμα σε αυτήν την χώρα, το καλύτερο και δικαιότερο όλων, η δημοκρατία. Οι πολλοί ψηφοφόροι επέλεγαν επί 40 χρόνια την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με τα τόσα και τόσα στελέχη που έχουν κάνει πολύ χειρότερα πράγματα από τον κ. Κορωνάκη. Οι πολλοί ψηφοφόροι επιλέγουν τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ, με τα στελέχη που όλοι βλέπουμε καθημερινά στις τηλεοράσεις μας να ξεδιπλώνουν το ταλέντο, τις γνώσεις και την συλλογιστική τους.

Οπότε; ίσως να ρωτήσει κάποιος. Ποια είναι η λύση, όταν οι πολλοί επιλέγουν τους συγκεκριμένους ανθρώπους πάνω από 40 χρόνια τώρα, κι εσύ που δουλεύεις 10-12 ώρες την ημέρα αισθάνεσαι ανασφάλεια για την τύχη της οικογένειάς σου;

Η απάντηση είναι προφανής, φοβάμαι, για οποιονδήποτε άνθρωπο πιστεύει στην δημοκρατία. Υπάρχουν μόνο δύο εναλλακτικές: η μία είναι, αν αγαπάς τόσο πολύ την χώρα και δεν μπορείς να σκεφτείς τον εαυτό σου μακριά της, ότι παραμένεις εδώ, αγωνίζεσαι, υπομένεις, περιμένεις μία, δύο, τρεις ή παραπάνω γενιές για να αλλάξουν μυαλά οι άνθρωποι. Η άλλη εναλλακτική είναι αυτή που έχουν ακολουθήσει εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που τα τελευταία χρόνια έχουν φύγει από την χώρα.

Το Μικρό Θυμωμένο Ημερολόγιο πηγαίνει διακοπές για τον υπόλοιπο Αύγουστο, και θα επιστρέψει στις αρχές Σεπτεμβρίου.